woensdag 30 december 2009

Kerstdag in Drente (3)




De laatste dag deden we voltallig de Lange Poelwandeling van 7 km. Niet voor Carat natuurlijk, en die mocht zich dan voor het grotendeels in de verwarmde rugzak nestelen. Deze wandeling was goed te doen, want het had 's nachts veel geregend en gedooid. Zo namen we afscheid van het Drents-Friese Wold, en we weten zeker dat we hier eens terugkomen in minder winterse omstandigheden...

Meer fotootjes...

dinsdag 29 december 2009

Kerstdag in Drente (2)




Weinig foto's van de wandeling op Boxing Day ! En dit omwille van 2 eenvoudige redenen. Enerzijds was het weer bijzonder slecht. De fotocamera is te duur om er risico's mee te nemen (want het was zeker bij vertrek nog superglad), en anderzijds moest de huisfotograaf van dienst (Selena dus) ziek achterblijven (en kon ze op Carat passen).
Zo vertrokken we voor de wandeling "Bos- en Venwandeling" van (in de wandelgids) zo'n 7km. Lekker door sneeuw ploeteren, waardoor de wandeling volgens sommige deelnemers zeker de 10 kilometer overschreed ;-) Er werd de volgende dag deels gelijk gehaald, want op de richtingaanwijzer stond... 9km.
De rest van de dag werd er veul engels voetbal gekeken, en nog weinig gewandeld...
Natuurlijk werd er wel nog wat gegeten en gedronken...

Meer fotootjes

Marathon Training (restart)


Na de sneeuwoverlast, den entree van onze Carat én ons Kerstuitstapje, werd het tijd om de marathontraining terug op te pakken.
Gisteren een rustig duurloopje bij thuiskomst, en vandaag een snelle duurloop met richttijden tssn. 4:20 en 4:40. Het laatste ging vlotter dan verwacht, maar dat zal wel minderen wanneer het langer dan 6km wordt... volgende week al...

maandag 28 december 2009

Kerstdag in Drente (1)




Met de Kerstdagen trokken we dit jaar met de ouders naar een bungalow van Landal Greenparks in Drente, meer bepaald naar het park Hunerwold State in Wateren.
Ook traditioneel deden we een gourmetteken op kerstavond, en op kerstdag zelf een wandelingske in de omgeving. Het werd deze keer een korte wandeling, enerzijds omwille van de weersomstandigheden (het werd een heel witte kerst met verse sneeuw), anderzijds omdat Carat natuurlijk nog geen wandelingen aankan, en dus meestal moest gedragen worden.
En voor de rest ? Eten, drinken en luilekkeren met een boek of achter den TV ;-)

Nog meer foto's

dinsdag 22 december 2009

Hoe we Carat bij ons kregen



Vorige zaterdag vertrokken we rond 11u15 's morgens richting Hannover, voor wat achteraf één van onze grootste avonturen zou worden, nl. Carat ophalen en in zijn nieuwe thuis bij Dorit brengen.
Juist over de grens kreeg ik een berichtje van een te laag niveau van ruitenwisservloeistof op de boordcomputer, en bij de eerste tussenstop werd er maar direct gebruik gemaakt om een extra litertje in te slaan. We waren daar niet alleen, de flessen vlogen letterlijk de deur uit. Wisten wij veel dat we de volgende dag dat berichtje alweer terug zouden zien...
Selena wou dan van de gelegenheid gebruik maken om aan Christmas shopping in Duitsland te doen. Op aanraden van de fokker van Carat konden we dat beter in Hameln doen dan in Hannover. Jawel, Hameln, van "De rattenvanger van...".
Het was al bijtend koud toen we arriveerden, en de wegen werden gladder en gladder. Maar liefst -13 graden gaf de buitentemperatuur aan. Wat ons in Hameln opviel was een massa eten en drinken op de kerstmarkt, en toch ook mooie kerstkaarsen, -bollen en natuurlijk ook veel soorten ... rattenvergif ! ;-) Naast de kerstmarkt bleek Hameln ook heel mooi van architectuur. Wellicht de moeite om hier eens terug te komen in de zomerperiode. Maar na een warme chocomelk werd er besloten om nu toch maar door te rijden, want de wegen werden er niet minder glad op.
We bereikten ons hotel rond 17u30, maar ik deed direct een schrik op toen we in de buurt kwamen... Wie had er nu gedacht dat het Berghotel in Apelern bovenaan een steil weggetje lag... ;-) Even verstand op nul en toch maar naar boven gereden, en na wat geslip konden we ons toch dwars op het weggetje parkeren. Het duurde even, maar ik was er dan toch gerust op dat de auto niet terug naar beneden zou glijden. Het hotel was dik in orde, en na een heerlijke warme douche trokken we te voet richting Carat ! Selena had heel de heenweg heel voorzichtig geweest om een mooi gevulde chocoladestronk af te leveren, en bij aankomst werd het dan ook bijna heelhuids overhandigd... Niet dus. Vlak voor de deur openging liet ze de stronk uit haar handen glippen...
Het kon de pret niet niet drukken, en vlug maakten we opnieuw kennis met Manfred en Birgitte van de kennel Boxer Zwinger von Schloss Munchhausen, en natuurlijk ook alle boxers die er daar rondliepen. Met de oude Wotan, (de mama van Carat) Anastasia, en alle pups ! Het zijn geweldige mensen, en we konden aanschuiven voor een lekkere soep en brood met een paar lokale specialiteiten. Ook zagen we pups buiten spelen, en werden de formaliteiten al geregeld zodat we de volgende dag vroeg konden vertrekken, want het weer voorspelde weinig goeds... Rond 10u30 werd er afscheid genomen, en we spraken af om om 8u 's morgens terug aan de deur te staan.
---
Na een stressy ontbijt, waarbij Selena weer brokken maakte ;-), checkten we uit en op het afgesproken uur stonden we weer aan de deur bij Manfred en Birgitte om Carat op te halen. Het ging nu allemaal heel vlug, (waarschijnlijk vinden ze dat de beste manier want het moet toch ook moeilijk zijn om zo'n lieve pup te zien vertrekken) en we vertrokken vlug richting huiswaarts om reeds zover mogelijk probleemloos te kunnen rijden.
Dit lukte tot... halverwege. We waren juist (gelukkig) al eens gestopt om bij te tanken, want er zou later geen kans meer geweest zijn. Vlakbij Oberhausen werd het op korte tijd spekglad, en ik voelde direct dat het onverantwoord zou zijn om verder te rijden. We waren vlakbij een afrit, en die nam ik dan ook om even daarna direct aan de kant te parkeren. Gelukkig waren we vlakbij een soort taverne gestrand, dat net openging, en we mochten direct binnenkomen. We bleken in een supporterslokaal van Schalke 04 te zijn terechtgekomen, uitgebaat door 3 Albanezen ! 2 broers en hun zus. De jongste broer vroeg direct of Carat een hond met papieren was, en ik begon al schrik te krijgen... ;-) Maar geen erg bleek later, het waren geweldige mensen, en even later kwam hij ook met zijn eigen hond kennismaken. We kregen een bevoorrechte plaats in een hoek, want later stroomde heel het lokaal vol met supporters, die op groot scherm ook de wedstrijd van Oberhausen tegen Bielefeld kwamen volgen. Jawel, daar lassen ze geen wedstrijd af in de sneeuw !
Om het verhaal korter te maken : we dronken, aten en bleven daar tot goed 16u, toen het wat minder ging sneeuwen.
Ik ging kijken naar de autosnelweg, en na lang getwijfel en een praatje met de bewoners daar werd besloten om het toch te riskeren. Niet langs de steile oprit, want daar had ik schrik van, maar we reden eerst dwars door Oberhausen om daarna via een geschiktere plaats de Autobahn weer op te rijden. Ik geef toe, het was eigenlijk toch nog onverantwoord. Vraag me nog altijd niet hoe, maar overgeconcentreerd, zeer traag en verkrampd, zijn we er in eerste instantie in geslaagd om zonder ongelukken eerst Venlo te bereiken. Dikwijls dacht ik terug te stoppen en ergens te overnachten, maar eigenlijk was de schrik groter om de toch nog ietwat berijdbare autosnelweg te verlaten en dan naar het grote onbekende te moeten rijden om iets te gaan zoeken op nog slechtere berijdbare wegen.
Nederland was een verademing, met perfect vrijgemaakte wegen, maar toen sloeg de nachtmerrie bij de grensovergang weer toe. Ik was zondag heel beschaamd om belg te zijn. Niks vrijgemaakte E34 van Venlo tot bijna in Antwerpen...Niks sneeuw geruimd, niks gestrooid. En dan op de radio moeten horen dat de wegen bijna overal minstens één rijvak berijdbaar hadden...
Gisteren en vanmorgen schrokken we er dan ook niet van toen we nog over diverse ongevallen hoorden op de E34. Het was een echte schande, en even overwoog ik om nog te emigreren en 1 kilometer noordwaarts te verhuizen.
Nu zijn we alleen maar hééél gelukkig dat we rond 20u30 's avonds heelhuids Casa Cujo bereikten en onze ouders, vrienden en ook Manfred en Birgitte konden melden dat we het gehaald hadden.
En natuurlijk omdat we nu Dorit eindelijk konden laten kennismaken met Carat, niet zoals we gepland hadden in het daglicht weliswaar... ;-)
THE END

zondag 20 december 2009

Carat is thuis !


Het heeft wat voeten in de aarde gehad, en 't was niet geheel risicovrij, maar Carat en wijzelf zijn vandaag veilig thuisgeraakt ! Morgen meer details, maar we zijn nu keimoe ...

donderdag 17 december 2009

't Is bijna 8 weken... ;-)






Fottokes...

Revival belgisch voetbal / Salonremise


Natuurlijk was ik gisteravond zeer blij met de overwinning van Club ! Het was zeer jammer dat het door de staat van het veld een slechte wedstrijd geworden is, maar het is ook oververdiend dat Club samen met Shaktar naar de volgende ronde gaat.
Zeer goed ook voor de europese coëfficient van het belgisch voetbal dat er uiteindelijk nog laat gescoord is, en er waarschijnlijk 3 belgische ploegen overwinteren.
Bolat heeft er spectaculair voor gezorgd dat Standard ook al zeker is, en niemand twijfelt er toch aan dat het vanavond toch gewoon een 'salonremise' wordt tussen Ajax en Anderlecht, niet ?

woensdag 16 december 2009

Marathontraining W1 T3 : Rustig duurloopje 5,4km


Allez, we proberen met Steven mee te gaan met zijn marathonschema van 18(!) weken...
Vandaag stond een rustig duurloopje van 5,4km op het programma, dat tegen 5:13/km moest afgewerkt worden. De eerste 2 zag ik nog genoeg om dit tempo te houden, maar dan ging in het bos letterlijk het licht uit. Meestal begin je dan trager te lopen, maar bij mij werkt dit blijkbaar averechts... misschien moet ik dan maar een avondmarathon uitkiezen...

maandag 14 december 2009

Op marathontempo door de Stropersbossen



12 km kunnen we al in marathontempo door de bossen. Nog 30 te gaan ;-)

zondag 13 december 2009

Marathon of geen marathon ?


Die beslissing zal nog even uitgesteld worden. Momenteel heb ik namelijk teveel last van uitstraling vanuit mijn rug naar mijn linkerbeen. Het aantal oefeningen voor de onderrug en bekken wordt opgevoerd, maar indien het tegen Nieuwjaar niet beter is, dan richt ik mij terug op het kortere werk.
Vandaag wel een lekkere duurtraining in het bos kunnen afwerken. Doel was tussen 30 en 45 seconden trager dan het beoogde marathontempo (5:00) te lopen, en dat lukte vrij gemakkelijk. Alle km's gingen tussen 5:28 en 5:44, samen met Selena. Het had best nog verder mogen zijn vandaag, maar ik kies bewust voor een langzame opbouw.
Het weektotaal bedroeg zo 32km hardlopen, en 40km op de crosstrainer.

maandag 7 december 2009

Rondje Estafettemarathon Terneuzen


Hierbij mijn persoonlijk rondje van de estafettemarathon. Mijn eerste km ging in 3:43, ik was dus toch niet zo traag gestart als eerst gedacht en voorgenomen. Daarna 3 km's in +/- 4:10 - 4:15 (hier had ik nog wat kunnen pakken), om terug met een snellere km te eindigen.

zondag 6 december 2009

Estafettemarathon Terneuzen 2009


Naar jaarlijkse traditie namen we ook deze keer weer deel aan de estafettemarathon van Terneuzen. En even traditioneel veranderde ik weer van team. Na Joggers Stekene 1 en 2 kozen we er deze keer voor om met de hondenvrienden van de Canixrunners deel te nemen. Een gemengd team van 3 mannen en 5 vrouwen, met ook gastoptredens van Hanna en Joost van Canicross Team Hageland.
Zelf was ik startloper, en was ik helemaal niet ontevreden met een tijd van 20:39 over om en bij de 5,2km. Selena zat rond de 23:40.
Iedereen heeft heel hard zijn best gedaan, en we behaalden een vooraf onverhoopte 38e plaats op meer dan 100 deelnemende teams. Waarschijnlijk zullen we het ook heel goed gedaan hebben in de rangschikking van de gemengde teams, maar tot op heden staat er nog geen uitslag gepubliceerd.
's Avonds hebben we de verbruikte calorieën terug wat aangevuld in Moerbeke, de thuisbasis van ploegkapitein Steven.
Tx Steven, Sofie, Carly, Wendy, Joost, Ann, Hanna & Pieter voor de leuke dag !
En natuurlijk ook de supporters met 4 pootjes...

maandag 30 november 2009

Change Management


Neenee, de blog is nog altijd actief ! Maar het is een drukke week geweest, vol veranderingen, en veranderingen doorvoeren kost tijd. Het is nog altijd niet afgerond, vooral de nieuwe PC terug afgesteld krijgen is naar eigen wensen zal nog het meeste tijd kosten.
De loopjes van Axel en Kieldrecht hebben we daarom laten schieten, wegen geen tijd en daarom ook weinig goesting. Daarenboven heb ik last van een linkerbeen dat wat te kort aanvoelt. Waarschijnlijk wegens teveel uitstraling in mijn linkerdij, afkomstig van de onderrug en het bekken. Daarom maar wat rustiger gelopen, maar dan wel ineens geprobeerd om de kilometers wat op te drijven. Meestal betekent dit avondlijke loopjes richting Hulst en terug. Het was er niet echt het weer voor, maar het wekelijkse kilometeraantal zit zo toch al aan 40.
Dan de veranderingen waarvan sprake:
Ten eerste zijn we de zondag na mijn vorig blogbericht op 1 dag richting Hannover en terug gereden, om onze toekomstige nieuwe boxerpup te gaan bekijken. De naam houden we nog even achter tot de pups 6 weken oud zijn, want de keuze is afhankelijk van de eigenaar van de dekreu, die zoals altijd eerste keuze heeft. We hebben een keuze nr 1 en een nummer 2, en ik spreek zeker niet van een reserve-keuze, want het zijn allemaal kanjers ! Spannend he...
Ten tweede kregen we anderhalve week geleden bericht dat onze nieuwe wagen aangekomen was. We hadden dit nog niet verwacht omdat de garage ons eerder had laten weten dat het uitgesteld was tot ten vroegste week 50 !!! Wij dus vlug vlug alles nog moeten regelen, en er toch voor gekozen om eerst nog eens met 'den ouwe' naar Hannover te bollen, en pas de dag nadien de nieuwe te gaan afhalen. We zijn nu een week verder, en heel tevreden met de gemaakte keuze.
Ten derde dus de nieuwe PC. Toen Windows 7 uitkwam was ik niet meer te houden, hij moest er dit jaar nog komen. Natuurlijk even over het hoofd gezien dat de rest van de wereld nog niet allemaal voorbereid was op de komst van W7, en enkele stukken hard- en software wilden nog niet direct meewerken. Het belangrijkste zit nu OK, en het enige wat er momenteel misgegaan is, is dat ik van 2 dagen mails ontbreek. Hopelijk was het allemaal SPAM... ;-)
Zo zie je dat je soms een hele tijd niets aan de hand hebt, en plots kan er heel veel samenkomen op 1 week tijd, waardoor je wat alledaagse zaken even naar de achtergrond moet verschuiven, simpelweg omdat een dag maar 24u heeft, en ik ook best nog wat slaap kan gebruiken.

zaterdag 21 november 2009

Duurloopje 11Km


Omdat we morgen de hele dag 'on-the-road' zijn besloten we het vandaag wat kalmer aan te doen en niet naar Axel af te zakken. In de plaats werd het een duurloopje van 11km, maar deze keer door de vernieuwde 'Stropers' en het waterwingebied.

donderdag 19 november 2009

DonkDogSurvival 2010


De deelnemers van bijvoorbeeld de dogsurvival van Tremelo moeten we niks meer wijsmaken, het is hét absolute event dat je eens samen met je beste vriend MOET meegemaakt hebben. Tremelo staat helaas in 2010 niet op de kalender, want ze nemen een sabbatjaar.
Maar niet getreurd..., LEVE de nieuwe DonkDogSurvival, rond en in het Donkmeer te Oudenaarde !!! Nonkel Steven zit alvast in de organisatie.

Noteer alvast 27 juni in de agenda, en ga vooral naar de inschrijvingspagina ! ;-)
We zullen er hier af en toe wel eens aan herinneren...

maandag 16 november 2009

Uitslag Jeff THuy Memorial Heikant

Uitslagen hier

Gunther 27e ( 12,3km in 53,16, 13,8km/u of 4:19/km )
Selena 63e ( 12,3km in 59,39, 12,4km/u of 4:50/km )

zaterdag 14 november 2009

Jeff Thuy Memorial Heikant Nov. 2009


Nu het hondensportseizoen gedaan is zullen we ons nu eens gaan amuseren op de stratenloopjes dicht bij huis. Alhoewel, een stratenloop kun je Heikant niet echt noemen, want ik denk dat 1/4e zich toch wel over boswegels afspeelt. Daarom werden de trailschoenen aangetrokken vandaag. Omdat we het criterium dit jaar laten voor wat het is, koos ik deze keer voor de langste afstand in functie van de marathonvoorbereiding. Mijn doel was vandaag een gemiddelde van 4:30 per kilometer aan te houden, en achteraf gezien is dit mooi gelukt.
Na de niet zo leuke start rechtdoor een boswegel in, en 2 km over weide en bos wegels kwam ik in een groepje van zo'n 7-tal personen terecht. Enkele kilometers tegen wind iets teveel kop gedaan, maar anders zakte het tempo teveel naar mijn goesting. Daarna gingen enkele 'profiteurs' (hun goed recht natuurlijk) mee wind aan de kop sleuren, en de groep brak in 2en. 3 lopers liepen weg, maar even later waaide er 1 terug naar me toe. We kwamen weer in een boswegel, en ik weet dat ik daar anderen altijd een beetje pijn kan doen. Weer een paar eraf toen we weer op het asfalt kwamen, en ook loopmakker Kris werd opgeraapt. Ik voelde dat we aan elkaar gewaagd waren, en dan reken ik op mijn eindsprint. In de laatste lijn versnelde ik en al vlug waren de anderen gelost. Eindtijd: 53:20, gemiddeld 4:20/km, wat vlugger was dan de Erpelkappersloop vorige maand, dat zit dus wel goed.
Selena liep samen met vriendin Ingrid, en hadden een eindtijd rond het uur. Selena zei dat ze een 'aangenaam tempo' heeft gelopen.
De volledige uitslag volgt later, maar we kunnen nu al vertellen dat er een redelijk sterke bezetting was. Persoonlijk zou ik blij zijn met Top-30.

woensdag 11 november 2009

Canicross St.-Katelijne-Waver 2009


SKW blijft één van mijn favoriete parcoursen in het Canicross-criterium. Dorit houdt immers van de vele bochtjes op het parcours, en er zijn geen paadjes met steentjes waar ze niet graag over loopt.
Alleen, ik heb niet met Dorit gelopen...
Het clubkampioenschap agility van een dag eerder had Dorit te veel belast, waardoor ze 's avonds niet soepel liep. Omdat onze eindplaats voor het criterium toch min of meer vast lag (onze 3e en 4e plaats was weg door het missen van Uitbergen) wilde ik geen risico's nemen met Dorit. Ze zou alleen met Selena lopen, en ikzelf ging lopen met een 'leenhond'. Omdat we in Bovenkarspel het omgekeerde gedaan hadden, kreeg Selena nu dus Dorit. Ik moet toegeven dat ik dus zelf niet zo gemotiveerd naar de slotwedstrijd trok.
Snel na aankomst vertelde ik dit verhaal aan de eerste toevallige voorbijganger, met name Vlaams Kampioen Young Runners M Tom (!), en hij bood me spontaan zijn lieve border Flury aan, want Tom kon vandaag zelf niet lopen. Nog even eerst bij Steven naar de toestand van Cujo gepeild, en daarna kon ik Tom bevestigen dat ik graag eens met Flury zou lopen.
Maar eerst was het de beurt aan Selena met Dorit. Selena vertelde me dat Dorit er als een speer vandoor ging, en na een kilometer begon ze zich precies af te vragen waarom bazinneken achter haar hing (want dat was lang geleden) en keek ze herhaaldelijk om, waarna ze het tempo weer oppakte en vlot over de greppels sprong. Ze hebben onderweg nog even goeiendag gezegd tegen Ralf en bazinneken Ann, en op het eind heeft Dorit zelfs bergop (heuvelop ;-)) getrokken. Selena was zeer tevreden met een 5e plaats in een sterk deelnemersveld.

En dan mocht ik dus met Flury op pad, nadat ze mij even voor de start nog eens goed afgelebberd had... Flury trekt niet zo hard als Dorit, maar ze trekt wel constant waar Dorit eerder interval loopt. Op het stuk aan de kasseitjes naar de straat toe sprong Flury plots over het lint, en moest ik haar even oppakken om terug op het goede spoor te zetten. Daarna hebben toch wel een heel stuk ontspannen en lekker kunnen lopen tot de aankomstzone. Af en toe hadden we Dirk met Flury's grote broer Wodan in het vizier en kon ik haar dat vertellen zodat ze weer even ook wat harder trok. Zo haalden we toch meerdere deelnemers in. In de aankomstzone moest er dan nog een lus gemaakt worden (met de heuvel in) waar we wel even in de knoei kwamen doordat Wodat net binnen ging komen en Flury daardoor (begrijpelijk) wat afgeleid was. Maar even later haalden we ook de aankomststreep, en kon ik ook gelukkig zijn met het behaalde resultaat. Een 9e plaats met 15,2 km/u, en laat dat ook zowat de gemiddelde positie en snelheid zijn die ik ook met Dorit over het hele seizoen haalde. Nogmaals bedankt Tom en Freke voor het lenen van Flury !
PS. En een goed herstel toegewenst aan pechvogel Elco, die na een aanvaring aan zijn voetzooltje moest genaaid worden. Overigens maakt hij het volgens Carly momenteel al zeer goed.
Foto's : "www.canicross-info.be en met dank aan de VCF"

Fotootjes Canicross Bovenkarspel


Met enige vertraging omdat het hier een zottekot is momenteel. We gaan bijwerken, en daarom chronologisch eerst nog de fotootjes van Bovenkarspel.
Klik hier voor nog meer foto's.
"www.canicross-info.be en met dank aan de VCF"

zaterdag 7 november 2009

Dorit Clubkampioen Agility HS Filos 2009



Dit weekend sluiten we het hondensportseizoen ( agility + canicross ) af, en vandaag stond het eerste luik op het programma, nl. het clubkampioenschap agility van onze hondenschool Filos te Moerbeke-Waas.
De opkomst was wel eerder magertjes te noemen, want slechts 13 combinaties kwamen opdagen.
Keurder (en mede-instructeur) Luc Verhulst zorgde vandaag voor 3 toffe parcourtjes, waarbij de beginners telkens zo'n 14 toestellen moesten nemen, en de gevorderden en wedstrijspelers 'mochten' dan ergens een extra lus maken om uiteindelijk aan 20 tot 22 (!) toestellen te komen.
Het eerste parcours was een 'light' vast parcours, dwz. zonder slalom en band, gevolgd door een compleet vast parcours en een jumping. Telkens vlot te doen, maar inclusief 1 of 2 technische stukken.
Nieuw was dat de vlugste hond met de minste strafpunten ook de parcourstijd bepaalde. De tijd werd afgerond, en met een toevoeging van 5 seconden was dat de parcourstijd.
Dorit won beide vaste parcoursen, en we konden op safe spelen op de jumping. Daar werden we derde en dat was genoeg om CK 2009 te worden.
Dorit treedt zo ook op het CK nu in de voetsporen van grote broer Cujo, die liefst 5X op rij CK werd in de jaren 2003-2008. Daarom ook nog even een fotootje van onzen 'beer' uit het archief.


PS1 : Traditioneel werd het CK ook afgesloten met een door Christel georganiseerde lunch, waaraan ook een paar andere leden hun lekkere bijdrage leverden, waarvoor (samen met de keurder van dienst) een dankuwel van alle aanwezigen !!!

Gevolg was wel dat ik niet meer kon gaan trainen daarna, samen met de Palmkes ook teveel gegeten...

PS2 : En Veerle werd met Witte Herder Yuki winnares bij de beginners ! Toevallig waren de laureaten van vandaag de 2 honden die ook al eens ge-canicross-ed hebben ... ;-)

donderdag 5 november 2009

Op zoek naar het marathontempo



Ja, we gaan er weer voor. Ik probeer nog één keer of het lichaam nog in staat is om iets meer dan 42 kilometer te lopen, en indien niet, dan is 't waarschijnlijk gedaan voor altijd. Ik ga proberen een tempo van 5:00 vast te houden, en in die functie liep ik deze week 2x en tempoloop van 10km. Ik heb een haat/liefde-verhouding met 10km. Ik hou ervan als training. 't Is te overzien, op 50-60min sta je terug thuis en je bent nooit kapot. Maar ik haat de afstand als wedstrijd, omdat ik nooit een tempo onder 4:00 kan houden, en dus nog nooit onder 40min kon lopen.

woensdag 4 november 2009

De rechtzetting van Bovenkarspel


Het heeft al voor heel wat commotie gezorgd, maar eind goed, al goed :
hier zijn ze dan, de gecorrigeerde uitslagen van Bovenkarspel.
Met dank aan Tarcio, Heleen en Wilfried die 'the day after' in de notities van de organisatie gedoken zijn en een en ander rechtgezet hebben.

Selena liep dus met Cujo (bedankt voor het lenen Steven en Sofie !) toch naar de overwinning bij de Runners F, met een waanzinnig gemiddelde van > 15km/u. Ik ben dan ook heel fier op mijn vrouwtje, en hopelijk motiveert dit haar enorm om dit ook met een blessurevrije Dorit in de toekomst eens over te kunnen doen.

Ikzelf liep dus in de schaduw met Dorit naar een 5e plaats bij de Lions M, voor het eerst dit jaar op de langere Canicross. Een gemiddelde van > 15km/u stemt mij dan ook tevreden. Dorit hield niet zo van de steentjes op het goedlopende pad, en dwong me dan ook regelmatig naast het pad op een lager tempo te lopen. Zonder ook Dorit te forceren, want vanaf zondag mag zij aan een lange rustpauze van 3 maand beginnen om haar kruisband volledig te laten genezen. Zonder agility- en canicrosstraining dus...

maandag 2 november 2009

Het onrecht van Bovenkarspel


Nog nooit heb ik zo lang moeten nadenken over een titel. Is de titel niet te zwaarwichtig voor een een verhaal over een resultaat van een hobby ? "Misschien wel".
Maar anderzijds zijn we wel voor een heel groot gedeelte van onze tijd met onze hobby bezig. "Ja, eigenlijk dagelijks..."
En hadden wij anders dit weekend de verre verplaatsing gemaakt naar Bovenkarspel, ook al was het gezelschap dik in orde ? "Ik denk het niet"
En winnen wij elke dag een Canicrosswedstrijd, ook al was het deelnemersveld deze keer in NL kwalitatief een stuk minder ? "Zeer zeker niet"
En wie wint er eens niet graag ?
"Ik ben er zeker van dat dit iedereen is, gelet op de reacties na elke wedstrijd waaraan we deelnemen".
En we genieten ook altijd een stuk mee met ieders overwinning, en het gezellig samenzijn na de wedstrijdjes is een gedeelde beloning. Of het nu om recreatieve loopwedstrijdjes of agility of canicross met de honden gaat. Het maakt niet uit.

Maar het mocht gisteren niet zijn voor Selena in Bovenkarspel. Samen met kanjer Cujo (van nonkel Steven) liep Selena dé canicross van haar leven en zoals ze dan dikwijls zeggen "met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid" de beste tijd van alle deelneemsters uit haar reeks. Zo hebben we het zelf in ieder geval toch ook geklokt.

Het was tijdens de prijsuitreiking dan ook aftellen tot haar naam werd afgeroepen. Maar aan onze tafel sloeg de verstomming toe toen Selena... helemaal niet afgeroepen werd...

Onduidelijkheid troef. Na de prijsuitreiking (door Martin Gaus voor de hondenkenners) volgde een stormloop naar de organisatie, want we waren niet de enigen die blijkbaar benadeeld waren. Maar voor niemand waren de gevolgen waarschijnlijk zo groot.

Om kort te zijn. Selena stond 1) in een andere reeks opgenomen (de langste afstand ipv. de korte, terwijl het een totaal andere reeks loopnummers betrof), en 2) stond Selena als niet aangekomen vermeld.

Iedereen die organiseert kan fouten maken, maar je moet dan na klacht wel de klasse hebben om deze recht te zetten.

Niet in Bovenkarspel dus. Onder het motto van 'We kunnen de prijsuitreiking niet opnieuw doen' en 'We hebben toch ons best gedaan' werd alles geklasseerd...

Ik denk niet dat ze ons dus nog in Bovenkarspel gaan terugzien, en voor een doorbraak voor canicross in NL is dit toch een slechte zaak, getuige ook het bezoek van de organisator in het hotel achteraf waarbij hij meldde dat hij er ook de brui aan gaf wegens de perikelen van de dag en de amateuristische aanpak.

Wat hebben we dus geleerd van de Canicross wedstrijd van gisteren ?

1) dat Nederland voorlopig niet klaar is voor het organiseren van Canicross wedstrijden zoals wij in België kennen. Zonde en raar want NL staat toch bekend om zijn sterkte in organiseren, en het lukt toch ook met bvb. de agility waarin we ook veel wedstrijden in NL spelen
2) dat we lekker verwend zijn in België met de organisaties van de VCF, waar dit soort toestanden ondenkbaar zijn. Zo worden bvb. de uitslagen al ruim vóór de prijsuitreiking opgehangen zodat evt. fouten steeds tijdig kunnen rechtgezet worden
3) en niet de minst belangrijke : dat we gelukkig geen podium en prijzen nodig hebben om te weten dat Selena en Cujo gisteren de winnaars waren. Getuige de vele toffe reacties van de vele andere canirunners, zodat de rest van het weekend evengoed toch nog "leute en plezier" was !

En volgend weekend is er weer een goed georganiseerde canicross ! ;-)

Canicross Bovenkarspel groepsfoto



De foto is van de VCF

Later meer info...

zondag 25 oktober 2009

Uitslag Hulsterloo loop 6km

De vermoedens waren juist, 5e in 25:01.
Volledige uitslag vind je hier.

Duurloopje 12km


Met alle hondensportwedstrijden van de afgelopen maanden was het lang geleden dat we een ontspannen duurloopje met de joggers van Stekene op zondagmorgen gedaan hadden. Ook Steven was van de partij. Jammer genoeg gingen de joggers na enkele kilometers het asfalt op, en we draaiden toen maar met Michel terug richting het Stropersbos, om de resterende km's ook in het bos te kunnen afmalen.
De komende weken zullen we trachten om stelselmatig de kilometers weer op te voeren.

zaterdag 24 oktober 2009

Hulsterloo loop 6km


Om halftwee deze middag besliste ik pas om naar Nieuw-Namen af te zakken om de Hulsterloo loop te lopen. Ik stond deze morgen nog op met keelpijn, maar na het lesgeven op HS Filos te Moerbeke voelde ik mij stilaan beter worden.
Niet om te presteren, maar wel om er een doorgedreven training van te maken. Zoals jullie zien is het helemaal geen afwisselend mooi parcours. Je loopt op kaarsrechte polderwegen tot een keerpunt, stapt even over een lijn, en loopt dezelfde weg weer terug.
De uitslag heb ik nog niet, maar ik denk dat ik als 5e gefinished ben in om en bij de 25min. voor 5,88 km.
Later meer.

vrijdag 23 oktober 2009

Geen operatie voor Dorit


De botscan bracht aan het licht dat er verhoogde activiteit (ontsteking) was aan de aanhechting van de kruisband aan het dijbeen. Maar niet van die aard dat er een dermate groot probleem is dat een operatie noodzakelijkis. Meer nog, er zijn twijfels of een operatie sowieso een verbetering zou opleveren.
Dorit heeft een inspuiting met Tildren gekregen, en ondersteunend zal er een paar weken Rimadyl bijgegeven worden.
Na 8 november volgt een periode van 3 maand waarbij Dorit niet mag loslopen tijdens het wandelen. Verder mogen we alles 'aangelijnd' blijven doen, behalve agilitytraining.
De agilitytraining stoppen we trouwens per direct, Dorit zal misschien alleen nog rustig deelnemen aan het clubkampioenschap agility. Verder doen we enkel nog de canicrossen van Bovenkarspel (voolgend weekend) en Sint-Katelijne-Waver. Jammer voor Femke, maar de canicross van Peizegem zal voor een ander jaar zijn.
8 februari staat nu al aangestipt in onze agenda... ;-)
Teaser: vandaag kregen we nog een tweede keer goed nieuws, maar meer info geven we pas begin november... ;-);-);-)

donderdag 22 oktober 2009

Recovery en botscan Dorit


Heel traag een losloopje van 6km gedaan, maar 't is nog niet van harte. Vandaag met keelpijn opgestaan en de spieren doen nog wat zeer. De hartslag onder 150 gehouden, we zien wel hoe het verder gaat. Met Selena gaat het ook al iets beter. Het zal zaterdag in ieder geval een last-minute beslissing worden of we deelnemen aan de Hulsterlooloop.
Morgen is het tijd voor de botscan van Dorit, een vervolg op haar laatste onderzoek voor de kruisband-blessure. We hopen dat het positievere nieuws van de laatste keer een vervolg kan krijgen.

woensdag 21 oktober 2009

dinsdag 20 oktober 2009

Restart



Allez, we zijn weer vertrokken. Vandaag een eerste keer gelopen na de Erpelkappersloop, het werd een kort duurloopje van 6,6km met vrouw en hond (in omgekeerde volgorde ;-)).

vrijdag 16 oktober 2009

Out-of-Service


Weinig nieuws op den blog omwille van een eenvoudige reden : ziekte.
Begin deze week lusteloos en te moe om te lopen, woensdagavond en -nacht helemaal gecrashed.
Het gaat nu iets beter, maar lopen in Terneuzen zal er morgen nog niet bij zijn.

zondag 11 oktober 2009

Nieuw BR Marathon 50+ voor Chris Verbeeck in Eindhoven


Ik heb vandaag een unieke topprestatie van nabij mogen meemaken. Ik heb mogen meefietsen met voormalig Belgisch Kampioen Marathon Chris Verbeeck, en hij heeft het belgisch record op de marathon voor 50+ in Eindhoven kunnen scherper stellen tot 2u27min !!! (officiële tijd volgt later, maar het is een verbetering met enkele minuten).
Het moment dat mij het meest bij zal blijven ligt tussen km27 en km28. De laatste haas valt weg en het groepje van 6 atleten begint aan een lange strook tegen wind. Chris neemt de kop en vraagt aan iedereen om afwisselend kop te doen en rond te draaien. Niemand wil echter overnemen. Na enkele 100'en meters vraagt Chris het een laatste keer en springt daarna gewoon op het voetpad om iedereen te laten passeren. Hij blijft 100m in laatste positie uitrusten en sprint daarna gewoon van de groep weg, waarna heel de groep uiteenspat en we daarna niemand meer terugzien. Zelf raapt Chris daarentegen nog een aantal atleten zelf op. Zoiets kun je volgens mij alleen als je tonnen ervaring meedraagt. Fantastisch om van nabij mee te maken.

Onderweg kon ik ook een praatje maken met een nederlandse topper op de marathon, nl. Luc Krotwaar, wiens prestaties ik de voorbije jaren ook al op TV kon bewonderen. Tof dat hij zelf ook tijd wil vrijmaken om andere atleten te begeleiden, en hij neemt zelf volgende week deel in Amsterdam (waar ik zelf dan weer mooie herinneringen aan heb).

Ik krijg er toch weer stilaan goesting in, en hoop dat de rug meewil...