dinsdag 31 maart 2009
maandag 30 maart 2009
Canicross: Verslag Aflossingsrace GP Baziel
Ik had me voorgenomen om zondag er een gezellige en ontspannende dag van te maken. Wat lopen met ons Dorit en vooral genieten. Genieten hebben we gedaan maar het was pas ontspannen na de race ...
Eerst kregen we een briefing van de organisator Wilfried en daarna werden de teams geloot. Ik vormde samen met Femke en Camille een team. Canixrunner Steven kreeg het gezelschap van 2 leuke dames Sanne en Martine. Canixrunster Sofie vond het helemaal niet erg om met Haike en Jean-Pierre een team te vormen.
Per groep waren er 5 teams. Mijn team zat in groep 2 en dus konden we eerst zien hoe alles in z'n werk ging. Om 13u ging groep 1 van start. Het was me direct duidelijk dat iedereen voor z'n leven liep en de stress kwam om de hoek loeren.
Rond 13u25 was het ons beurt. Femke was onze eerste loopster, dan Camille en ik ging als laatste van start. Dorit (en ik) hebben nog nooit zo vlug gelopen. Ik voelde Emco (van Ann Therie) in mijn nek hijgen maar we bleven gaan tot aan de meet. Na de eerste race stonden we op de derde plaats.
En ook na de tweede kortere race, waarbij de rollen met team 9 omgekeerd waren, stonden we nog steeds op plaats 3.
De laatste race zou dus bepalend worden. Er was immers een klein verschil tussen de eerste 4 teams. Femke ging terug als eerste van start. Onderweg sloeg zij 2x op 10 meter haar voet om en leek het er eventjes op dat ze de 3 rondjes niet zou kunnen afmaken. Maar ze beet door en haar rondje samen met Camille ging toch nog goed en daarna moesten we met ons drieën tesamen lopen. Een nieuwe ervaring voor ons (ik en Dorit) om in groep te lopen.
Op een gegeven moment liepen we zo samen met een zestal honden. Dorit wist het niet goed waar ze het had. Overal waar ze keek werd ze beloerd door de concurrentie. Ook Nike van Camille maakte ze eventjes duidelijk dat zij wel de baas was ;-). Toen moesten we het laatste rondje nog alleen lopen. Eventjes kreeg Dorit het wat moeilijk en moest ze wat slijmen ophoesten. Gelukkig duurde dit niet te lang en begon ze terug volop te spurten. Moe maar voldaan kwamen we aan de meet. We hadden allemaal ons best gedaan... Iedereen was tevreden.
Vooraleer we ons op de ribbetjes konden gooien was er de prijsuitreiking.
Sofie haar team haalde een mooie 8ste plaats. Steven en z'n vrouwen legden beslag op de 5de plaats en tot onze grootste verbazing haalde ons team nog de overwinning binnen !
Een aflossingsrace is toch iets speciaals. Je kan net dat ietsje meer presteren omdat je in team loopt. Je wilt je medelopers niet in de steek laten.
Het was mooi en volgende keer zijn we terug van de partij.
Ons team met links Femke en in het midden Camille !
Gunther hielp met de tijdwaarneming en kon zo ons gloednieuw CaniXrunners-Tshirt showen.
Labels:
aflossingsrace,
canicross,
dorit,
gp baziel,
loppem
Agility: Resultaten Axel (zaterdag 28/3)
Klik hier voor Dorit's resultaten van afgelopen zaterdag.
Bovenaan de wedstrijd Zeeuws-Vlaams KC van 28/3/9 selecteren, dan "Uitslagen" én in de linker kolom bij de categorie A Large op "VP" of "JP" of "Spel" klikken voor de resultaten van resp. Vast Parcours, Jumping en Spel.
Bovenaan de wedstrijd Zeeuws-Vlaams KC van 28/3/9 selecteren, dan "Uitslagen" én in de linker kolom bij de categorie A Large op "VP" of "JP" of "Spel" klikken voor de resultaten van resp. Vast Parcours, Jumping en Spel.
zondag 29 maart 2009
Canicross: Dorit wint Aflossingsrace GP Baziel !
Dorit had een superweekend ! Na de mooie agilityresultaten van gisteren heeft ze vandaag samen met het bazinnetje de Aflossingsrace GP Baziel gewonnen, een unieke aflossingswedstrijd Canicross. Zoals de naam van de wedstrijd al doet vermoeden is de overwinning samen met nog twee andere combinaties behaald. Selena/Dorit vormden een team met Femke Wauters met border collie Edge én Camille Vermeiren met Jack Russel Nike (what's in a name! ;-)). Selena belooft morgen een verslagje op te leveren, maar is nu te moe.
Hier alvast de resultaten.
.
.
.
Hier alvast de resultaten.
.
.
.
zaterdag 28 maart 2009
Agility: Dorit verbaast in Axel !
Al jaren zeiden we tegen Piet Plasmans dat we met onze boxers eens 'over de meet' zouden meedoen met een 'alle rassen' wedstrijd agility van Cynophilia, vergelijkbaar met de KMSH wedstrijden in België. Steeds kwam er iets tussen, maar dit jaar lukte het wel. Door omstandigheden natuurlijk enkel met Dorit. Ook Tanja met Mac én Bram met Itan vertegenwoordigden onze club HS Filos in Axel.
Allereerst was het om 9u tijd voor een tijd-fout-uit spelletje om op te warmen. De klassering wordt bepaald door het toestel waarop je het eerst in de fout gaat. Diegene met nul fouten mag aan een tweede rondje beginnen tot er een fluittoon weerklinkt en je naar de finish moet. Dorit ging in de fout op hindernis 6, een raakvlakfout (afkomend) op de hondenloop. Bram ging tot zijn eigen verbazing een stuk langer mee, tot Itan in de slalom in de fout ging. Geeft niet zei Bram, dan maakt hij daar voor de rest van de dag geen fout meer op. Rare redenering, vond ik, maar Bram kreeg later gelijk... Dé verrassing kwam echter van Mac, die foutloos bleef en daarmee op het podium kwam met een derde plaats ! Tanja's dag kon al niet meer stuk.
Om 11u30 begonnen we dan aan het 'Vast Parcours', waar wij als allerlaatste aan de bak moesten. Bram mocht met Itan als derde van start en ze gingen dacht ik 1x in de fout, en Tanja/Mac hun parcours heb ik deels gemist omdat zij enkele plaatsen vóór mij startten. Hun uitslagen volgen later. De start was eeen snelle sprong-band-hondenloop rechtdoor sekwentie waar ik erg schrik van had, doordat Dorit al een raakvlakfout had gemaakt in het spelletje. Midden op de hondenloop remde ik haar daarom al af, en het ging nu goed, vlak daarna weer even safe op het tweede raakvlaktoestel, de schans, om daarna de gaskraan weer open te draaien. Het onverwachte resultaat was foutloos en een mooie 6e plaats in de klassering ! Een snelle mechelaar ging hier met een knappe run met de overwinning aan de haan. Dorit kreeg veel applaus aan de finish, in Nederland komen nog minder boxers aan de start dan in België, en dat deed ons enorm deugd.
Ieder van ons had al een mooi resultaat gelopen vandaag, en we besloten er nog eens volledig tegenaan te gaan op de jumping. Wederom een foutloze run, ook voor Bram en Itan, maar enkele bochten te ruim genomen en Dorit raakte de band bij het erdoor springen, zodat daar wat seconden verloren gingen. Dorit deed ruim 31 sec over de jumping, Itan 32 sec, en de snelste hond 28 sec. Goed voor wederom top-10 plaatsen. 7e voor Dorit, en 9e voor Itan.
Een geslaagde dag voor onze club ook, want we wisten ons telkens met alledrie de honden in de eerste helft van het deelnemersveld te plaatsen, er waren 63 deelnemers in de Large A categorie, vergelijkbaar met Graad 1 Large in België.
Vermits het om een nederlandse wedstrijd gaat mochten de 2 'U'tjes jammer genoeg niet bijgeschreven worden in ons belgisch wedstrijdboekje (omgekeerd kan dit blijkbaar wel, rara...), waardoor we de komende maanden ons laatste 'U'tje toch nog in België zullen moeten gaan zoeken vooraleer we door mogen naar graad 2.
Maar dat zal het goede gevoel over de resultaten van vandaag niet bederven. We draaien mee tussen de border collies, en dat is 'wreed tof' !
Allereerst was het om 9u tijd voor een tijd-fout-uit spelletje om op te warmen. De klassering wordt bepaald door het toestel waarop je het eerst in de fout gaat. Diegene met nul fouten mag aan een tweede rondje beginnen tot er een fluittoon weerklinkt en je naar de finish moet. Dorit ging in de fout op hindernis 6, een raakvlakfout (afkomend) op de hondenloop. Bram ging tot zijn eigen verbazing een stuk langer mee, tot Itan in de slalom in de fout ging. Geeft niet zei Bram, dan maakt hij daar voor de rest van de dag geen fout meer op. Rare redenering, vond ik, maar Bram kreeg later gelijk... Dé verrassing kwam echter van Mac, die foutloos bleef en daarmee op het podium kwam met een derde plaats ! Tanja's dag kon al niet meer stuk.
Om 11u30 begonnen we dan aan het 'Vast Parcours', waar wij als allerlaatste aan de bak moesten. Bram mocht met Itan als derde van start en ze gingen dacht ik 1x in de fout, en Tanja/Mac hun parcours heb ik deels gemist omdat zij enkele plaatsen vóór mij startten. Hun uitslagen volgen later. De start was eeen snelle sprong-band-hondenloop rechtdoor sekwentie waar ik erg schrik van had, doordat Dorit al een raakvlakfout had gemaakt in het spelletje. Midden op de hondenloop remde ik haar daarom al af, en het ging nu goed, vlak daarna weer even safe op het tweede raakvlaktoestel, de schans, om daarna de gaskraan weer open te draaien. Het onverwachte resultaat was foutloos en een mooie 6e plaats in de klassering ! Een snelle mechelaar ging hier met een knappe run met de overwinning aan de haan. Dorit kreeg veel applaus aan de finish, in Nederland komen nog minder boxers aan de start dan in België, en dat deed ons enorm deugd.
Ieder van ons had al een mooi resultaat gelopen vandaag, en we besloten er nog eens volledig tegenaan te gaan op de jumping. Wederom een foutloze run, ook voor Bram en Itan, maar enkele bochten te ruim genomen en Dorit raakte de band bij het erdoor springen, zodat daar wat seconden verloren gingen. Dorit deed ruim 31 sec over de jumping, Itan 32 sec, en de snelste hond 28 sec. Goed voor wederom top-10 plaatsen. 7e voor Dorit, en 9e voor Itan.
Een geslaagde dag voor onze club ook, want we wisten ons telkens met alledrie de honden in de eerste helft van het deelnemersveld te plaatsen, er waren 63 deelnemers in de Large A categorie, vergelijkbaar met Graad 1 Large in België.
Vermits het om een nederlandse wedstrijd gaat mochten de 2 'U'tjes jammer genoeg niet bijgeschreven worden in ons belgisch wedstrijdboekje (omgekeerd kan dit blijkbaar wel, rara...), waardoor we de komende maanden ons laatste 'U'tje toch nog in België zullen moeten gaan zoeken vooraleer we door mogen naar graad 2.
Maar dat zal het goede gevoel over de resultaten van vandaag niet bederven. We draaien mee tussen de border collies, en dat is 'wreed tof' !
vrijdag 27 maart 2009
Cujo: het wordt lastiger, dilemma's
Gisteravond zijn we voor het eerst moeten overgaan tot het geven van een volledige dosis pijnstillers aan Cujo. Het blijft heel moeilijk inschatten of Cujo pijn heeft, of dat hij gewoon zeurt omdat hij zich door het gezwel niet gemakkelijk kan leggen. Hij kan het ons immers niet vertellen. 's Avonds, na het avondeten, heeft Cujo blijkbaar het meest last. Na het geven van pijnstillers valt hij dan uiteindelijk toch bij ons in de bank in slaap, en we vermoeden dat hij de nacht dan verder ook goed doorslaapt. Overdag doet hij het volgens mijn ouders ook redelijk goed, af en toe zeurt hij even, en kijkt hij naar de plaats van het gezwel, maar meestal loopt hij normaal rond.
Verder houden 3 aartsmoeilijke vragen ons momenteel continu bezig, omdat we deze wellicht op korte termijn zullen moeten beantwoorden:
1) Hoe bepaal je wanneer het het moment is dat je de moeilijke beslissing moet nemen om hem te doen inslapen ? Zoals ik in het begin al vertelde kunnen honden het niet zelf vertellen hoeveel pijn ze hebben. We willen Cujo niet nodeloos langer pijn laten hebben dan nodig, maar we willen ook zeker niet te vroeg beslissen wanneer hij toch nog genoeg momenten van plezier beleeft. Momenteel gaat het overdag nog goed, hij lijkt minder last te hebben wanneer hij wat kan rondlopen of er afleiding is.
2) Waar laten we hem inslapen ? Thuis in zijn vertrouwde omgeving ? Of in de dierenkliniek, waar hij rustiger is dan bij de dierenarts in onze eigen woonplaats ? In ieder geval denken we dat Dorit erbij moet zijn, zodat ze zelf kan constateren dat Cujo er niet meer is, zodat ze hem achteraf niet loopt te zoeken of zich afvraagt wat we met Cujo gedaan hebben.
3) Wat doen we met achteraf met Cujo ? Gewoon achterlaten doen we liever niet, begraven in de tuin ook niet. Cremeren, zoals ik bij mezelf ook zou willen ?
Voor ons is dit de eerste keer, en de antwoorden zullen waarschijnlijk altijd persoonlijk blijven, maar alle advies is welkom.
woensdag 25 maart 2009
Loopcriterium: Uitslag Terneuzen
Hierbij een verslagje en de uitslagen van de criteriumloop van voorbije zaterdag in Terneuzen:
Klik hier voor het verslagje op de site van Jogging Club Dow
Klik hier voor de uitslag van de 5,2km
Klik hier voor de uitslag van de 15,6Km
Let ook op het duimpje van Selena !
maandag 23 maart 2009
Boxer Agility België Roosdaal (vervolg)
Alle uitslagen zijn nu terug te vinden via onze website, hier klikken volstaat.
Er staan ook al fotootjes van de prijsuitreiking op, en enkel actiefoto's van ons Dorit. De foto's zullen nog aangevuld worden.
Labels:
agility,
boxer,
boxer agility,
roosdaal
zondag 22 maart 2009
Boxer Agility België in Roosdaal
Ziezo, de eerste Boxer Agility wedstrijd in België zit erop ! De organisatie ervan ging vóór de persoonlijke resultaten vandaag, maar toch zijn we blij met winst op 2 van de 5 parcoursen voor Dorit, 2x op jumping. De winst ging naar één der favorieten, nl. Ricardo Reulen met Jamie van 't Hertenrode. Een DK op het eerste vast parcours sloeg ons terug naar de 7e plaats. Morgen meer nieuws hierover, maar toch al een paar actiefotootjes...
Labels:
agility,
belgische boxerclub,
boxer,
roosdaal
zaterdag 21 maart 2009
Lopen SSP Criterium Terneuzen
We zakten vandaag voor de voorlaatste wedstrijd van het Zeeuws-Vlaams loopcriterium af naar Terneuzen. We hadden er eerlijk gezegd niet veel zin in, maar we hadden elk nog 1 wedstrijd nodig om onze respectievelijke categorie te winnen.
Selena liep lekker in haar marathontrainingstempo naar de overwinning over-all, waarbij ze gedurende twee ronden nog lekker kon keuvelen met Willem VDH. De laatste ronde kon ik zelf ook nog wat meelopen, tot ik prompt weggestuurd werd... door Selena ;-)
Zelf was ik midden in de groep rustig gestart, maar aan de tweede hoek in het parcours zei ik plots tegen mezelf "waar ben ik nu mee bezig ? Zou je niet wat vlugger gaan lopen !". Daarna kon ik nu van de ene naar de andere lopen, wat een voordeel is als je trager start. En plots kreeg ik 2 lopers in mijn vizier, waar ik de laatste maanden telkens achter eindig. Nu of nooit, dacht ik, en even later had ik de eerste te pakken. Dan op zoek naar de tweede, wat iets lastiger was. Maar 1,5km voor het eind lukte het toch. Ik kreeg het zelf ook lastig, maar ik zag dat ik niet alleen was. Ook wist ik dat er nog hellingetjes op komst waren, en op de eerste versnelde ik. Er was direct een gat, en bovengekomen trok ik nog even door om 10 meter te nemen. Daarna was het controleren, en met deze voorsprong kon ik binnenlopen. Groot was aan de aankomst mijn verbazing dat het de derde plaats opleverde. Natuurlijk was vaste winnaar Frederik De Backer niet aanwezig, maar als je weet dat mijn gemiddelde plaats dit seizoen tussen 6 en 8 was, kon ik niet meer dan tevreden zijn. Ook lag de snelheid sedert lang weer boven de 15km/u.
Deze keer waren er verder geen CaniXrunners van de partij, maar natuurlijk wel een hoop lopers van Joggers Stekene en andere bloggers. Toen Selena nog aan de slag was kon ik zo nog een praatje maken met snelle bloggers, euh lopers: Pkrunner en Roadrat ! Ook Michel heeft vast weer een dijk van een wedstrijd gelopen, maar daar heb ik nog geen details van.
Daarna zijn we snel naar huis gereden, en even later kwamen tot grote blijdschap van Cujo en Dorit onze canicrossvrienden Steven en Sofie op bezoek. Cujo (maar ook Dorit natuurlijk) had weer even de tijd van zijn leven, en dat deed ons ook weer wreed deugd.
Labels:
loopcriterium,
lopen,
terneuzen
donderdag 19 maart 2009
Cujo: prioriteiten wijzigen
Allereerst bedankt voor alle lieve reacties, we appreciëren dat ten zeerste.
Na zo'n boodschap ervaar je dat je vlug je prioriteiten wijzigt. Een 'normale' dag was het haasten, haasten, haasten. Eerst Selena vlug gaan sporten, honden eten geven en wat entertainen, of omgekeerd. Daarna hier naartoe, daar naartoe, altijd iets te doen.
Maar nu gaan we al 2 dagen lekker eerst rustig een wandelingetje maken en genieten van de goeie momenten van Cujo in het lentezonnetje...
dinsdag 17 maart 2009
Cujo: het nieuws dat je nooit krijgen wilt
Deze middag om 13u hadden we terug een afspraak in dierenkliniek Ottenhorst in Terneuzen, nu met orthopedist Radboud Kemme. Er werden onmiddelijk terug foto's genomen, na eerst contraststof ingespoten te hebben. Cujo heeft reeds veel vergroeingen van de ene tussenwervelschijf naar de andere, wat compleet normaal is voor zijn leeftijd. Tussen de laatste schijf en het heligbeen was het aan de linkerkant erger, en zorgde het ook voor verstoring in doorbloeding en gaf het druk op het zenuwstelsel. Daarvoor kreeg Cujo een cortisonespuit, en de volgende dagen moet duidelijk maken of de pijn daar vandaan komt.
Want er was nog een tweede probleem. Er was lager in de linkerdij een doffe plek zichtbaar, wat een gezwel deed vermoeden. Kankerspecialist Johan De Vos werd er bijgehaald, en ja hoor, er zit daar een gezwel vast aan het bot, op een plaats waar er ook bijna niet bij te geraken is. Een bioptie voor nader onderzoek laten nemen zou zelfs al een 'vervelende' operatie betekenen. Maw. wilden ze zeggen: 'er is niets meer aan te doen', wat ook het antwoord was op onze vervolgvraag.
Over 3 weken dienen we ons terug aan te melden, om dan te zien of 1) de cortisonespuit werkt en de pijn van de wervel afkomstig was, en 2) of het gezwel vlug groeit of eerder stabiel blijft. We moesten ons wel alvast voorbereiden op het ergste...
Labels:
cortisone,
cortisonespuit,
gezwel,
kanker,
tumor
zondag 15 maart 2009
zaterdag 14 maart 2009
Lopen Selena: Groepstraining marathon Zeeuws-Vlaanderen.
Deze morgend was ik al vroeger wakker want ik had een héél bijzondere afspraak! Samen met de marathongroep van Hulst en Terneuzen gingen we een deel van het marathonparcours verkennen. Ik had me voorgenomen om met de traagste groep mee te lopen. Zo gezegd zo gedaan.
Iets na 9u vertrokken we. Blijkbaar waren wij de kleinste groep maar zeker de meest enthousiaste!
De zon vergezelde ons het eerste uur wat enorm deugd deed. Het ging bij iedereen goed. Wat praten, lachen en voor we het door hadden waren we al aan de verfrissingspost. Lekker wat sportdrank/water tanken en we konden terug op pad. Nog zo'n 10 km. De laatste km's begonnen voor een aantal door te wegen maar door de teamspirit heeft iedereen z'n doel gehaald.
We hebben door een aantal natuurgebieden gelopen zoals de Clingse bossen, waterleidinggebied, de polders, klein eiland, .... mooi. De marathon van Zeeuws-Vlaanderen wordt er één om volop van te genieten ...
Labels:
marathon,
marathon zeeuws-vlaanderen
vrijdag 13 maart 2009
Film: Flags of our Fathers
Een Clint Eastwood film over hoe een foto een oorlog in een beslissende plooi kan leggen. En eigenlijk de eerste film in een tweeluik met Letters from Iwo Jima. Met Ryan Phillippe als bekendste acteur. Een groepje soldaten van verschillend pluimage (dokter, indiaan en een eerder luie meeloper) hijsen de amerikaanse vlag op de top van Iwo Jima. Maar eigenlijk is het de tweede keer dat de vlag gehesen wordt, want de kapitein wil per se de eerste vlag in zijn bezit. Deze keer wordt er wel een prachtige foto genomen, maar dus niet van de echte helden die de eerste keer de vlag hesen, want toen was er geen (goede) fotograaf aanwezig. Tegen wil en dank moeten de onechte helden op toernee door Amerika om fondsen in te zamelen om de rest van de oorlog te financieren...
Onze score: 6,5/10
donderdag 12 maart 2009
Cujo: to be continued
Spijtig genoeg hebben we nieuw bericht gekregen van de dierenkliniek dat Cujo's problemen waarschijnlijk niets te maken hebben met arthrose aan de heupen. Ze werken samen met orthopeed en neurochirurg Radboud Kemme, die in Gent en Utrecht studeerde, en aan wie ze Cujo's foto's ook bezorgd hadden. Deze specialist denkt dat Cujo's problemen eerder in de rug te zoeken zullen zijn (geknelde zenuw, spondylose, ... ?) en had graag dat we nog eens terug op consultatie komen en de rug laten onderzoeken (ook weer foto's). Dus heb ik volgende dinsdag een half dagje verlof ingeschreven en gaan we alles verder laten uitzoeken. Voor de duidelijkheid: die 'spijtig genoeg' van in het begin is misschien een slechte aanhef, want het kan misschien toch nog een happy end worden als het probleem gemakkelijk kan verholpen worden. Duimen maar, en de trainingen en wedstrijden komen nu even op een minder prioritaire plaats...
maandag 9 maart 2009
Cujo in X-Ray
Zojuist heb ik van dierenarst Lotte van Kuijk de röntgenfoto's van Cujo doorgestuurd gekregen. Ik hoop dat hij het niet erg vindt dat ik even zijn binnenkant op den blog gooi...
De eerste foto is van zijn heup (ruglig, benen gespreid), de tweede zijn de knieën (met aanduiding van de linkerkant met kaartje).
Medisch bulletin Cujo & Dorit
Voila, we zijn terug van de dierenkliniek Ottenhorst in Terneuzen.
Laat ons beginnen met de hoofdpatiënt Cujo. Onzen beer kreeg eerst een spuitje om licht verdoofd te worden, waarna we met zijn allen (Cujo, dierenarts, assistente en ikzelf) de röntgenkamer binnengingen. Daar kregen we allemaal een schort met lood (zwaar zeg) om, en kon de fotosessie beginnen. Cujo op zijn rug in een houten frame, zodat zijn bovenlichaam gefixeerd werd, en de heup goed kon gestrekt worden. Daarena kwamen ook nog beide knieën aan de beurt. Het ontwaken duurde zoals gewoonlijk weer wat langer, maar ondertussen konden de foto's goed bekeken worden. Zoals verwacht was het resultaat artrose, maar al bij al viel het nog heel erg mee voor een boxer van 11j. Op de knieën zat een beetje vocht, maar ook binnen de perken. Wel duidelijk spiermassavermindering in de zwakste poot, vanwege de ontlasting van de pijnlijke kant. Het resultaat is voorlopig (morgen worden de foto's nogmaals bekeken door een specialist-orthopedist) dat we gewoon verder mogen doen waarmee we bezig waren, nl. oefeningen voor versterking van de spiermassa, visolie en glucosamine voor de gewrichten. Maar vooral, NIET rusten. Cujo moet zoveel mogelijk blijven bewegen, dus genoeg wandelen. Natuurlijk geen agility, want springen kan niet zolang hij last heeft. Ook de stijging van de temperaturen zou beterschap met zich mee moeten brengen. Maar wat we vooral onthouden, is dat dit een eerste ongemak wegens ouderdom is, maar dat Cujo eigenlijk nog redelijk 'in forme' is voor zijn leeftijd. Hij gaat het alleen wat mee op zijn gemak moeten doen.
Dan de jongste spruit. Foto's waren uiteindelijk niet nodig. Na onderzoek bleken bij Dorit 2 tenen van haar rechtervoet gevoelig te zijn. Waarschijnlijk door in iets scherps getrapt te hebben. Dit moet al van enkele weken geleden zijn, want het was al herstellende. Bij het springen komt er druk op die tenen, dat doet pijn, en daardoor zet ze zich niet volledig meer af. Ook ineens de reden van het springen van latten bij agility, en waarom het wandelen minder problemen geeft. Als de tenen heel goed bekeken worden, dan zie je tussen twee tenen inderdaad een rodere huid. We weten dus dat we in het vervolg weer wat meer zelf kunnen onderzoeken ;-) Dorit komt er dus normaal gezien wel weer vlug bovenop, alleen zullen we zonder training naar de eerste agilitywedstrijd moeten...
Al bij al zijn we content met deze voorlopige resultaten.
PS. De afgebeelde röntgenfoto is NIET deze van Cujo
zondag 8 maart 2009
Cani-X Vilvoorde: Selena 3e, Gunther 9e
Klik hier voor de resultaten
Ziezo, de kop van het nieuwe seizoen is er weer af. Op de eerste plaats zijn we blij te mogen melden dat Dorit tijdens de wedstrijd geen last heeft gehad van haar achterpoot. Momenteel is ze wat stijf, maar het valt nog altijd best mee. Morgen benieuwd naar wat de röntgenfoto's zullen zeggen.
Maar nu terug naar de onverwachte resultaten van vandaag. Selena kwam met een heel goed gevoel binnengelopen, maar had nooit verwacht het podium te halen, omdat er een paar hele sterke jeugdige loopsters dit seizoen de overstap naar haar categorie gemaakt hebben. Ze gokte vooraf op een vijfde of zesde plaats, maar kon toch net op het podium klimmen met slechts luttele seconden voorsprong op nummer 4 ! Ziekte en terugkeer uit blessure van concurrentes hebben ook wat geholpen, maar het maakte het resultaat van vandaag niet minder onverwacht. Dorit heeft ook heel diep gegaan voor het bazinnetje, wat bewezen werd doordat ze aan de aankomst zelfs 2x moest overgeven.
Het parcours was dan ook niet van de poes, en niet te vergelijken met dit van vorig jaar, dat toch grotendeels vlak of hoogstens vals plat was. Nu waren er heuse heuveltjes op het parcours, en zelf een trap die moest beklommen worden. Voor mezelf gesproken was dit parcours het leukste wat ik al tegengekomen heb. Selena kon niet vergelijken, want vorig jaar deze tijd liep ze nog niet mee.
Mijn eigen race dan. De opwarming beviel me niet zo goed, maar eens het startschot gegeven werd was ik verrast door het goede gevoel in de benen. Dorit trok toen ook nog uit volle kracht, en ik vermoed dat we onze snelste eerste kilometer ooit gelopen hebben. Toen we ongeveer halfweg waren, was het beste er bij Dorit af, en moest ik overschakelen op eigen mankracht. Hierdoor ging natuurlijk het starttempo er volledig uit, en het was wachten op de laatste rechte lijn om Dorit terug te voelen trekken. Toch ben ik ook erg tevreden met deze eerste van het seizoen, en ook met de keuze om opnieuw voor 2x de korte afstand te gaan dit jaar. Ik denk dat 1x lang en 1 x kort momenteel nog teveel is voor Dorit, en nu kan Selena tenminste met de meest frisse Dorit lopen. Ze heeft dan van ons 2 de meeste kans om bovenin het klassement te geraken, dus lijkt dit de beste keuze, zeker als de temperaturen nog omhoog gaan.
Bij den après-canicross werd er weer leuk verbroederd met 'we zullen het maar het cani-X clubje van Steven noemen' (in afwachting van een definitieve naam he Steven), dat ook weeral verder uitgebreid is. Steven en Wendy behaalden ook mooi het podium, maar ook Karlien, Sofie en Nikki hebben het natuurlijk prima gedaan.
Morgen meer nieuws, ook over onze uitstap naar de dierenkliniek, nu zijn we ... moe...
Bedankt aan Wendy & Mr Z voor de fotootjes !
zaterdag 7 maart 2009
Onzekere dagen voor de boxers & spaceman
Vol twijfels zakken we morgen af naar de Canicross van Vilvoorde. Na de vrijdagavond-training van Selena met Dorit stond Dorit na enkele uren rust weer heel stijf terug op. Deze morgen was het terug OK, maar hebben we daarna na twee oefeningen de agilitytraining toch al moeten staken. Dorit sprong de ene lat na de andere eraf, en dat kwam doordat ze haar achterpoot niet volledig kon strekken. We besloten dan maar om terug naar huis te keren en zoveel mogelijk nog te rusten. Wel hebben we naar de dierenkliniek de Ottenhorst gebeld met de vraag of we Dorit maandag ook mogen meebrengen om ook van haar röntgenfoto's te laten maken. Voor Cujo was de afspraak toch al gepland. Het was geen probleem, en zo zijn we dinsdag misschien heel wat wijzer voor wat onze beide schatten betreft. Morgen trekken we wel naar Vilvoorde, en zien we ter plaatse wel wat het wordt...
Om de sfeer er toch wat in te houden, hier mijn favoriete schijf van het moment(spijtig genoeg nog zonder clip), én een tweede met dezelfde titel van veel vroeger:
nu:
vroeger:
Om de sfeer er toch wat in te houden, hier mijn favoriete schijf van het moment(spijtig genoeg nog zonder clip), én een tweede met dezelfde titel van veel vroeger:
nu:
vroeger:
woensdag 4 maart 2009
Boxer Agility wedstrijd 22/3/9
De voorbije 2 dagen werden bijna compleet aan de organisatie van de 1e belgische boxer agility wedstrijd besteed. Gisteren was de laatste voorbereidende vergadering in Roosdaal, waar ook de wedstrijd zal plaatsvinden. Het wordt vast en zeker een toffe dag, en ik ben blij verrast door het aantal deelnemers. Vooraf hadden we gehoopt om toch 10 deelnemers bijeen te krijgen, en het worden er uiteindelijk... 23 !!!
15 uit NL, 6 uit BE en toch ook 2 Franse deelnemers. 4 nemen er buiten competitie deel (beginners en veteranen), waaronder ook onze Cujo.
We hebben besloten dat zijn zilveren medaille van vorig jaar op het NL kampioenschap ook zijn afscheid (in schoonheid ;-)) van de officiële wedstrijden is. Hij zal voortaan in de veteranenklasse uitkomen, en daar hopelijk ook nog veel agilityplezier met het bazinnetje beleven.
Hierbij een foto van Cujo toen hij nog niet grijs(wit) was...
maandag 2 maart 2009
Weekendje week 9
Standaardweekendje met enkel trainen achter de rug. Agility en een duurloopje van een uur op zaterdag, en op zondagmorgen een intervaltraining(ske) op de Moerbeekse Hei met Steven. Uiteindelijk hebben we wel maar 2 ipv. 3 reeksen gedaan. Het parcours was iets zwaarder dan op de piste, en er liepen 10-tallen wandelaars want het waren Boudeloo-tochten. 's Avonds dan ook nog wat losgefietst.
Selena heeft diezelfde Boudeloo-tochten gebruikt om een lange duurloop van 30km te doen.
Zo, de 2 trainingsweekends zitten erop, op naar de eerste canicross volgende zondag...
Selena heeft diezelfde Boudeloo-tochten gebruikt om een lange duurloop van 30km te doen.
Zo, de 2 trainingsweekends zitten erop, op naar de eerste canicross volgende zondag...
Abonneren op:
Posts (Atom)