maandag 29 november 2010

Juul vd Walle loop in Kieldrecht 2010

Omdat ik misschien toch nog aan 6 wedstrijden voor het criterium kom, wou ik alle opties nog open laten voor na Nieuwjaar, en zo koos ik om met Selena ook te starten op de middenafstand in Kieldrecht. Geen 8, misschien 7,6, maar waarschijnlijk 7,4 kilometer, hoofdzakelijk over de Pillendijk in Kieldrecht.
De start ging al vlotter dan vorige week, en ik besloot om wat te 'trekken' voor mijn loopmaatje "Duvel" tot de splitsing van midden en langste afstand, zowat halfweg onze eigen afstand. Ook Wilco was van de partij, en we vonden nog wat de tijd om wat bij te keuvelen. Haike was ook niet ver uit de buurt, zij liep ook sterk op de kortste afstand naar een tweede plaats bij de vrouwen.
Bij de splitsing viel ons leuke groepje uiteen, en we bleken nog slechts met 2en verder te gaan op de middenafstand. Aan de finish bleek mijn medeloper een broer van iemand van de joggers van Stekene te zijn. De volgende bocht keek ik achterom, en zag dat Romain niet ver achter ons kwam. Ik besloot even te wachten, want Romain kan goed tempo lopen en dat was welkom voor de rest van de afstand. Zo gebeurde het ook, en we liepen met ons 3en verder tot de finish. Daar bleek Ronny nog wat meer reserves te hebben, en samen met Romain liep ik even later ook over de meet in 33minuten of een goeie 13km/u. Was ik best tevreden mee, en is een goed richtpunt om na nieuwjaar terug een beetje beter te doen.
Selena blijft in de 'winning mood', en ze liep slechts 3 plaatsen na mezelf als 1e vrouw op 11 binnen in 34:20. Spijtig genoeg kon ze niet blijven voor de bloemen, maar die werden enkele uren later thuis afgeleverd door fiere coach Chris !
En omdat ze nog niet moe genoeg was liep Selena een dag later ook nog als training de 15km van "Klas voor Khamar" in Sint-Gillis-Waas...
Misschien schrijft ze daar zelf later nog wel een stukje over.

maandag 22 november 2010

Erpelkappersloop in Axel 2010

Vorige zaterdag waren we nog eens van de partij voor een 'trimloopje' over de grens, nl. in Axel, op de Erpelkappersloop. Deze wedstrijd maakt geen deel uit van het loopcriterium, maar toch was er best wel wat volk aanwezig. Het 'Vlaamsch' is hierbij nooit ver weg...
Zelf koos ik deze keer voor de 12km, die ik als training zou lopen, omdat ik dringend terug wat kilometers in de benen moet hebben. Daarna kan ik terug op snelheid werken.
Groot was mijn vreugde toen ik zag dat ook interval-maatje den 'Duvel' tegen alle verwachtingen in op post was, en we kozen prompt om zo lang mogelijk samen te lopen. Selena kon ongeveer hetzelfde doen met Martina !
Na 1km dacht ik helemaal niet dat ik lang bij den Duvel zou kunnen blijven, het was echt harken. Ik dacht zelfs dat het tegenwind was, zo slecht ging het, maar het bleek bijna windstil te zijn. Ik besloot toch maar even door te bijten, we zouden wel zien waar het schip zou stranden. En ja hoor, even later, na ongeveer 3km, ging het plots heel wat beter, en dit zou zo blijven tot de finish. Eén na één raapten we de zogenaamde 'lijken' op, en slechts 1x liep er ons zelf nog iemand voorbij die veel beter kan maar ook voorzichtig liep omdat het lang geleden was (nietwaar Cliff?). Net voor de finish besloot er nog een 'wielekenszuiger' ons voorbij te sprinten, maar dat konden we echt niet laten gebeuren. Voor een 41e plaats dan nog, op 74 deelnemers. Goed voor een kleine 13km/u, waar de komende weken aan zal gewerkt worden, evenals aan het overgewicht van zo'n 3 kilo...
Selena liep naar eigen zeggen een 'vlotte training ;-)' en rende naar de eerste plaats bij de vrouwen. Volgende week wil ze weer wat sneller gaan op de middenafstand in Kieldrecht, een wedstrijd die wél tot het criterium behoort.
Zelf twijfel ik nog tussen Kieldrecht op zaterdag,en de cross in Zele op zondag.

zaterdag 20 november 2010

Reisverslag Canada : Parc National de la Jacques-Cartier (2)

Het was dus erg vroeg opstaan voor onze dauwtrip door het park. Bovendien had het heel erg hard geregend, en lag alles erg drassig. We namen nog een paar snickers als ontbijt, en daarna vertrokken we voor een trip van zo'n 3 uur. Heel erg mooi van natuur, en veel uitleg gekregen over hoe je aan de uitwerpselen (pooh) kunt weten welke dieren er gepasseerd waren. Maar verder was het te miezerig om nog LIVE beestjes te bekijken.

Zeiknat kwamen we terug in onze hut, het was inmiddels harder beginnen te regenen, en we besloten om het houtkacheltje in gang te zetten om terug op te warmen.
Daarna was het tijd om de dichtsbijzijnde Mc Donalds te gaan opzoeken, zo'n 35km van het park verwijderd, want we konden wat calorieën gebruiken na bijna 2 maaltijden overgeslagen te hebben. Onderweg kwamen we in zwaar onweer terecht, wat best wel apocalyptische beelden opleverde tussen de bergen. Het water stroomde in beekjes over de weg, maar kon ons niet tegenhouden. De vette hamburgers smaakten alleen nòg lekkerder daarna...


Terug in het park besloten we nog wat te lezen op ons balkon, en even later was het weer tijd voor de avondactiviteit in het park: wederom wandelen en aan de geluiden de vogels proberen te herkennen. Gelukkig was het weer droog, en werd het een ontspannen avondje. Rond 22h waren we weer terug in ons chaletje.

Voor alle foto's van ons bezoek aan dit park, hier klikken.

maandag 15 november 2010

Reisverslag Canada : Parc National de la Jacques-Cartier




En op dag 11 trokken we van Tadoussac naar Parc national de la Jacques Cartier ! Eerst werden we verplicht om den 'overzet' te nemen om het Saguenay-fjord over te steken, waarna we kilometers lang langs de Saint-Lawrence-rivier bleven rijden, en zo eigenlijk de regio Charlevoix ontdekten. Deze regio blijkt UNESCO-beschermd te zijn, en misschien ook daardoor lijkt de tijd hier wat stilgestaan te zijn.
Uiteindelijk bereikten we redelijk vroeg het Parc National, en konden we ons rustig installeren in afwachting van onze gids voor 2 dagen.

Iets voor zessen 's avonds verwelkomden we (of hij ons) Mikaël Paris, een fransman uit Bretagne, en hij nam ons mee voor een nachtelijke rit met 4x4 door het noord-oostelijke gedeelte van het Parc, met als apotheose een tocht per rabasca (8,5m lange kano van indiaanse afkomst) op een meer. We hadden ook hier veel geluk, want er zwommen 2 bevers vlak langs ons, en plots kwam er ook een eland een badje nemen in het meer. Wanneer het muisstil en donker is, is dit een geweldige ervaring. Natuurlijk konden we geen foto's nemen, maar enkel genieten van het moment.
We bleven zo een hele tijd stilliggen in het centrum van het meertje, en dronken ondertussen een thee'tje... tot het begon te regenen. Weg magie, en tijd om terug te keren.
Na het verorberen van een snicker en 'happer' als avondmaaltijd, was het tijd om onder de wol te gaan, want voor morgen was er een dauwtrip voorzien. Wekkie wekkie om 05u20... wie zei dat dit vakantie was ... ;-)

Voor foto's van deze dag, hier klikken.

zaterdag 13 november 2010

Selena liep in Heikant (NL)

We waren maar om 14u30 terug van de hondenschool, maar toch slaagde Selena er nog in om de start van de loop in Heikant om 15u te halen ! Het voordeel was dat ze geen tijd had om zich zenuwachtig te maken, en misschien hielp dit wel om zich met een gemiddelde van 13km/h in de eerste helft van de klassering tussen 'de mannen' te plaatsen. 31e op 70 deelnemers, en 4e vrouw op de 5,3 km !

Dorit (opnieuw) Clubkampioen Agility HS Filos 2010

Dorit heeft haar favorietenrol kunnen waarmaken en heeft het jaarlijkse clubkampioenschap gezwommen, euh pardon, gewonnen !
Er waren talrijke forfaits bij de wedstrijdspelers, maar toch kwamen nog een 6-tal combinaties in aanmerking.
Tegen de traditie in werd deze keer met de jumping begonnen, om ook te testen hoe bespeelbaar het terrein ging zijn. Dit laatste bleek overigens erg mee te vallen, en hier en daar werd het parcours gewoonweg een beetje aangepast waar teveel water lag.
Ria nam de beste start, en wist de jumping foutloos af te leggen. Dorit klasseerde zich 2e, na een weigering op een schuine sprong (natuurlijk door een slechte looplijn van het baasje). Jan liep een DK, en verliet het veld. Hij zou zich dit later beklagen, want op het clubkampioenschap gelden de regels van den interclub, waarbij je tot 3 DK's mag 'behalen'. Per DK worden dan 50 strafpunten gerekend. Nu kreeg hij 200 strafpunten aangesmeerd, en was hij kansloos voor het vervolg.
Het 2e (moeilijke) vast parcours had een vlotte start en finish, maar daartussen een zeer technisch stuk. Dorit sprong de eerste lat er af, maar ging daarna foutloos door de rest van het parcours, terwijl de andere combinaties (behalve Jan) de DK's opstapelden.
Hierdoor mocht Dorit op het derde parcours zelfs een DK behalen, het zou nog voldoende zijn voor de eindoverwinning. Die werd dus niet meer weggegooid.
Jan won nog mooi de 2 laatste parcoursen, en we zullen met hun volgend jaar zeker rekening moeten houden. Maar we hopen ook op deelname van nog meer wedstrijdspelers.
Om haar grote broer Cujo te evenaren (5x clubkampioen) zal Dorit toch nog héél veel werk hebben in de toekomst, maar 2x is toch al heel mooi.

maandag 8 november 2010

Canicross SKW: Dorit 2e, Carat 4e !

Door agilitywedstrijden was het weer even geleden, maar gisteren konden we weer eens van de partij zijn op de canicross. En wel op één van ons favoriete parcoursen, een zeer technisch en modderig in Sint-Katelijne-Waver.
Carat lokte al meeteen na aankomst vele reactie's uit, waarvan de meeste neerkwamen op : "Is dat die kleine ???" ;-)
Het was meteen ook het debuut van onze Carat op de kortste afstand, en we kozen er dan ook voor om na elkaar te starten. Eerst Dorit, en daarna Carat om hem een richtpunt te bezorgen. Als we bij Dorit kwamen dan kon Dorit zich ook nog wat laten meedrijven met Carat.
Alleen... dat is theorie... want het is nooit zover gekomen.
Want Dorit was ijzersterk gisteren. Was het doordat Carat haar de vorige keer ingehaald had ? Of door de opgedreven looptrainingen met zijn alleen ? Of doordat ze voor het eerst dit jaar weer met haar oude gewone tuigje liep in plaats van de nu populairdere X-back ? Zelf denken we een beetje van dit alles, en misschien in omgekeerde volgorde (kun je nog volgen ;-))
Carat nam het richtpunt Dorit ook zeer letterlijk. Wanneer Dorit in zicht kwam na een bocht, dan wou Carat de kortste weg naar haar toe nemen. Maar meestal lag die kortste weg dan buiten het parcours en moest Carat even teruggehaald worden... Zo legden we vast een paar tientallen meters teveel af, maar dat kon de pret (van de stukken dat hij heel hard doorliep) niet drukken ! Het was een eerste deelname die deed snakken naar meer.


Dorit werd 2e op de canirun (Female Runners), en Carat legde beslag op de 17e plaats op 44 deelnemers (Male Runners). Van de 6e tot de 17e plaats lag alles op een zakdoek (van 30 sec), dus we zijn hoopvol voor de toekomst. Dorit was slechts een handvol (9) seconden achter 'Iron' (van Anita) , dat zullen vast nog spannende duels worden in de toekomst.
We schreven ook nog een 2e keer in, maar nu liep Selena met Carat na mezelf met Elco (van Carly). Dorit wilden we sparen na haar eerder blessureleed, ook al doet ze het momenteel zeer goed, en ik ben altijd blij om nog eens met Elco te lopen. Carly had me wel verteld dat Elco wat 'pisserig' was vandaag. Ik dacht eerst dat ze bedoelde dat hij wat slecht gezind was, maar later in de wedstrijd bleek dat ik het heel letterlijk moest nemen... ;-)
De moeilijk punten bij Elco zijn de start (waarom moet ik vooruit als mijn bazinnetjes achter mij verdwenen is?) en de stroken waar je richting finish loopt maar toch weer even een bocht moet nemen naar een andere kant op (bazinnetje staat toch aan de finish ?). Maar los hiervan kun je ook met Elco stukken heerlijk gas
geven. Resultaat: juist halfweg 22e, op 44 deelnemers.
Tijdens mijn eigen loop kon ik ook Selena en Carat in de gaten houden. Carat stond zo zot als een achterdeur en ging al slalommend over het parcours. Bij sommige plassen stond hij even stil om te drinken, maar wanneer hij weer even geconcentreerd was sleurde hij Selena weer terug naar een betere rangschikking. Zo eindigden ze 4e, op 6 seconden van het podium. Bijna was het vooraf ondenkbare gebeurd, ze konden zomaar beiden op het podium gestaan hebben.
Kortom, het was weer een prachtige dag. Een prima organisatie, een leuk parcours en heerlijk gelopen met de woefs. Dat er dan nog goede resultaten bijkomen maakt het helemaal af, maar het bijzonderste is dat we van de loopjes zelf heel hard genieten.
Op naar de volgende !

Voor de uitslagen hier klikken

Op de foto kijken we toe hoe Femke als een speer vertrekt met Edge !