woensdag 28 maart 2012

Belgische Boxer Agilitydag 2012

Op zondag 25 maart waren we voor de 2e maal op rij te gast bij Hondenschool de Roedel te Houthalen-Helchteren. Onder de vlag van de Koninklijke Belgische Boxer Club werd reeds voor de 4e keer een Open Belgische agilitywedstrijd, enkel voor boxers, georganiseerd.
Na 2 last-minute afmeldingen wegens blessure, kwamen we uit op een totaal van 18 deelnemers, waarvan 15 voor de wedstrijd, 2 voor de categorie 'Happy Dogs' (=Veteranen) en 1 BOP'per (Beginners Oefen Parcours voor jonge honden). Iets minder deelnemers dan vorige jaren, vooral wegens een samenloop van blessures. Jammer genoeg vooral in het belgische kamp, zodat slechts 2 'belgische combinaties' tegen een vooral 'oranje' legioen ten strijde trokken. Gelukkig zijn er wel veel jonge boxers in opleiding, en dus op komst voor de volgende jaren.
Traditioneel werd er met een spelletje, de 'Time Gambling' gestart. Keurder Miel Vervoort schrok er zelf van dat dit parcours wel heel selectief uit bleek te vallen. Slechts 5 combinaties bleken zonder DK rond te kunnen komen, waarvan Joop Reulen met Pam het, met een afwijking van slechts 1,67 sec ten opzichte van de gegokte tijd, wist te halen.

Daarna was het tijd voor het 1e Vast Parcours. Meer dan de helft van de deelnemers wisten hier de valstrik(ken) te vermijden, en de winnaar van vorig jaar Henk Simon zette meteen de toon door met Skay foutloos te winnen in een tijd van 39,81 sec, liefst 10 sec vlugger dan nummer 2 (Nancy Clerx met Deico). Onze belgische Danny Claes met Gynger eindigden hier 3e.
Op het 2e Vast Parcours gingen Henk met Skay wel enigszins verrassend in de fout. Danny en Gynger bleven hier als enigen foutloos, en zo kregen we (gelukkig) toch nog een echte 'België - Nederland'se finale op de jumping na de pauze.    
Na het verorberen van de nodige braadworsten, eventueel doorgespoeld met een lokale 'Ter Dolen' (maar wellicht niet voor de toppers), kwamen alle combinaties in omgekeerde volgorde van tussenstand aan de start van de jumping.

Er werd slechts 1 DK genoteerd, en het kwam dus vooral aan op de snelheid én foutloos blijven. Danny en Gynger zetten Henk en Skay serieus onder druk door foutloos te blijven. Maar ze lieten zich toch niet van de wijs brengen, en met een mooi rondje wisten ze hun titel te verlengen !
Audrey Derkx met Quiney, Nancy Clerx met Deico en Joop Reulen met Pam maakten de top-5 rond, en allen werden beloond met een grote zak Boxer voeding, geschonken door gulle sponsor Royal Canin. Ook de andere deelnemers kregen nog een, weliswaar iets kleinere maar nog steeds waardevolle,  beloning in verhouding met de prestaties van de dag.
Op de afsluitende koppelrace werden de deelnemers via een nieuw systeem, op basis van de uitslag van Vast Parcours 2, aan elkaar gekoppeld, om zo evenwichtige combinaties te krijgen voor de spanning. De test viel redelijk goed uit, en uiteindelijk bleken Audrey en Herman met respectievelijk Quinsey en 'Happy Dog' Semm het beste koppel ! 
Ook nog vermelden dat dat bij de Happy Dogs Herman met Semm het na een spannend duel haalden van Gina met Bikkel, en dat BOPpers Thea met Hayka ook al mooie dingen lieten zien.
Speciale dank gaat ook uit naar alle helpers, de keurder, de sponsor, de organiserende club voor de accomodatie en verzorgen van de bekers, de K.B.B.C. om de wedstrijd te laten plaatsvinden en sponsor Royal Canin voor de mooie prijzen !!!


Hier klikken voor de uitslagen.
Hier klikken voor de fotootjes van Selena
Hier klikken voor de fotootjes van Boxerclub Dordrecht    
  

zondag 18 maart 2012

Grand Trail Nisramont: Winst voor Selena (met Sandy)

Om 8u30 verzamelden we gisteren aan de carpool-parking van Stekene richting Hulst, om samen met 3 andere Daltons richting Nisramont te rijden. Na 2u10 min bollen ontmoetten we de overige Daltons in het (enige?) caféetje tegenover de kerk van Nisramont. Daarnaast sond een tentje opgericht waar we per duo (het was een team-trail voor koppels) ons startnummer met een Buff konden ophalen.
Na een drankje op het terras én enkel verplichte toiletbezoeken begaven we ons naar de start. Selena (Mini Dalton) koppelde met Sandy (Ultra Dalton), Patrick (Big D) met Olivier (Ollie D), Rik met Andres (Daltons op proef ;-)), en ikzelf met Ronny (Duvel Dalton). Annemie nam ook nog met Paul (Interim D) deel aan de korte afstand.

Om 12u vertrokken we stipt voor eerst een kleine ronde van 7 Km, waarna een grote ronde van 18 volgde. Wijzelf besloten het eerste rondje rustig te starten, om vooral te voelen of we ieder met ons probleempjes vandaag in staat waren om daarna nog te versnellen. Vooral de hartslag laag houden dus.

Het eerste rondje was veel op en neer met lussen op een klein terrein (het leek even op cyclocross), sprongen over een beekje en zelfs een klimmetje over een trailer van een tractor.

Raar maar waar kwamen we met 3 Dalton-teams gelijktijdig over de finish na het eerste rondje. Ollie perste er nog een sprintje uit om als eerste door te komen (maar misschien had hij dit beter niet gedaan).

Wij namen ruimschoots de tijd om te eten en te drinken, en een stuk achter de rest begonnen we aan de 2e ronde.
Het eerste stuk was er wat veel asfalt naar mijn goesting, maar even later begonnen we toch aan het betere trail-werk.

Even later kwamen Big en Ollie Dalton terug in het vizier, en Ollie bleek een slechte dag te hebben. Op korte tijd gingen we erop en erover, en was het duidelijk dat er iets niet in orde was met Ollie.
Iets later kwamen we op een stuk met ver uitzicht, en tot onze verbazing zagen we nergens ons vrouwen-duo! Die moesten echt sterk bezig zijn.
We lieten ons toch niet verleiden om sneller te gaan, en aan de 2e bevoorrading namen we weer de tijd voor goed te drinken en een gelleke te nemen, en den Duvel maakt hier ook nog een toilet-break.
Zo waren we klaar voor het laatste stuk met nog 3 beklimmingen.
De eerste wandelden we bijna compleet naar boven, want we hadden wat schrik voor de 2e die aangekondigd werd als 'The Beast', en wilden daar goed voor uitgerust zijn.

En even later was het dan zover, 'The Beast' moest overwonnen worden, en we verkozen dit goed doorstappend te doen. Ondertussen ook met ons gedachten bij de mountainbikers die hier de volgende dag al rijdend zouden moeten proberen boven te komen. Niet voor niks stond er boven een 'afgebakend poortje' en werden er foto's genomen.
Daarna was het weer zaak om de hartslag én opkomende krampen terug onder controle te krijgen, en ons voor te bereiden op de laatste klim naar de aankomst.
We kwamen terug op bekend terrein van de eerste lus, en wisten dat de laatste km steeds bergop zou gaan. We werden op de voet gevolgd door 2 andere teams, en wisten dat we ons weinig of geen stappen meer konden veroorloven om onze positie vast te houden. 1 team haakte halverwege af, en
het werd nog een sprintje bergop, dat we gelukkig nog net konden winnen !

Na even tot de positieven komen hoorden we dat ons vrouwenteam gewonnen had, en het snelste mannenteam op een mooie 9e plaats was geëindigd.

Zelf behaalden we een 25e plaats op 40 (aankomende) teams, en Patrick/Ollie toch nog een 34e.

Op de kortste afstand was er ook een derde plaats (Mixed) voor Paul/Annemie.   
Mooie en vlekkeloze organisatie trouwens !

Uitslag van deze trail
Foto's organisatie
            

dinsdag 13 maart 2012

Canicross Booischot 2012: de uitslagen

>
Carat heeft echt wel gevlamd tijdens de Canirun met Selena. Ze liepen 14,85km/u, en de voorsprong op de nummer 2 was maar liefst 40sec, oftewel 1km/u sneller. Er waren 18 startende combinaties in hun categorie. We kijken al uit naar een volgende keer voor (hopelijk) bevestiging.

Met mezelf liep Carat daarna naar de 10e plaats op 32 deelnemers, met een gemiddelde van 15,08km/u. Ondanks Carat's vriendschappelijke fratsen met een andere hond onderweg, toch nog blij met dit resultaat.

De volledige uitslag vind je hier


  

maandag 12 maart 2012

Canicross Booischot 2012: Winst voor Selena met Carat op de Canirun!

>

Het werd gisteren een zeer leuke start van het Canicross-seizoen voor ons, want Selena won de Canirun (korte afstand) met Carat !

Booischot ligt ons wel, want vorige jaar won Selena hier ook al, maar toen met Doritje, en werd ze derde met Carat. Deze laatste volgt dus zijn zus op ;-)
Doritje liep na haar TTA-kruisbandoperatie voor het eerst weer mee, weliswaar op de Fun Run om terug te proberen. Ze lijkt geen reactie te hebben, maar we volgen dit natuurlijk nog van nabij op.

Ikzelf liep ook nog met Carat de Canirun, maar na één derde wedstrijd werd hij dikke maatjes met een ander hondje, en verkoos hij hier mee samen te blijven tot de finish...

Uitslagen volgen nog...

Meer fotootjes hier...