Canicross St.-Katelijne-Waver 2009

SKW blijft één van mijn favoriete parcoursen in het Canicross-criterium. Dorit houdt immers van de vele bochtjes op het parcours, en er zijn geen paadjes met steentjes waar ze niet graag over loopt.
Alleen, ik heb niet met Dorit gelopen...
Het clubkampioenschap agility van een dag eerder had Dorit te veel belast, waardoor ze 's avonds niet soepel liep. Omdat onze eindplaats voor het criterium toch min of meer vast lag (onze 3e en 4e plaats was weg door het missen van Uitbergen) wilde ik geen risico's nemen met Dorit. Ze zou alleen met Selena lopen, en ikzelf ging lopen met een 'leenhond'. Omdat we in Bovenkarspel het omgekeerde gedaan hadden, kreeg Selena nu dus Dorit. Ik moet toegeven dat ik dus zelf niet zo gemotiveerd naar de slotwedstrijd trok.
Snel na aankomst vertelde ik dit verhaal aan de eerste toevallige voorbijganger, met name Vlaams Kampioen Young Runners M Tom (!), en hij bood me spontaan zijn lieve border Flury aan, want Tom kon vandaag zelf niet lopen. Nog even eerst bij Steven naar de toestand van Cujo gepeild, en daarna kon ik Tom bevestigen dat ik graag eens met Flury zou lopen.
Maar eerst was het de beurt aan Selena met Dorit. Selena vertelde me dat Dorit er als een speer vandoor ging, en na een kilometer begon ze zich precies af te vragen waarom bazinneken achter haar hing (want dat was lang geleden) en keek ze herhaaldelijk om, waarna ze het tempo weer oppakte en vlot over de greppels sprong. Ze hebben onderweg nog even goeiendag gezegd tegen Ralf en bazinneken Ann, en op het eind heeft Dorit zelfs bergop (heuvelop ;-)) getrokken. Selena was zeer tevreden met een 5e plaats in een sterk deelnemersveld.

En dan mocht ik dus met Flury op pad, nadat ze mij even voor de start nog eens goed afgelebberd had... Flury trekt niet zo hard als Dorit, maar ze trekt wel constant waar Dorit eerder interval loopt. Op het stuk aan de kasseitjes naar de straat toe sprong Flury plots over het lint, en moest ik haar even oppakken om terug op het goede spoor te zetten. Daarna hebben toch wel een heel stuk ontspannen en lekker kunnen lopen tot de aankomstzone. Af en toe hadden we Dirk met Flury's grote broer Wodan in het vizier en kon ik haar dat vertellen zodat ze weer even ook wat harder trok. Zo haalden we toch meerdere deelnemers in. In de aankomstzone moest er dan nog een lus gemaakt worden (met de heuvel in) waar we wel even in de knoei kwamen doordat Wodat net binnen ging komen en Flury daardoor (begrijpelijk) wat afgeleid was. Maar even later haalden we ook de aankomststreep, en kon ik ook gelukkig zijn met het behaalde resultaat. Een 9e plaats met 15,2 km/u, en laat dat ook zowat de gemiddelde positie en snelheid zijn die ik ook met Dorit over het hele seizoen haalde. Nogmaals bedankt Tom en Freke voor het lenen van Flury !
PS. En een goed herstel toegewenst aan pechvogel Elco, die na een aanvaring aan zijn voetzooltje moest genaaid worden. Overigens maakt hij het volgens Carly momenteel al zeer goed.
Foto's : "www.canicross-info.be en met dank aan de VCF"