Canicross-country Zedelgem

Gisteren werd er een primeur gelopen in Zedelgem, nl. een (Cani)cross-country.
Het gaat om iets wat het midden houdt tussen canicross en een dog survival: eerst wordt er een canicross gelopen, waarbij er ook een aantal balken op het parcours liggen en onder een paar slagbomen moet gerend worden, en op het eind zijn er een aantal hindernissen te overwinnen. Bvb. over muurtjes kruipen of samen met de hond springen, een (volledig donkere) kruipgang, slalommen en tussen dwars gespannen koorden lopen. Oh ja, eerst ook nog een 100-tal meter steppen samen met de hond.
Dorit was uitstekend gestart. Redelijk vlug hadden ze haar vriendinnetje Umi al te pakken, maar dat was niet moeilijk, Umi had nl. plots last van krampen en zorgde voor een levende extra hindernis ! Daarna was het jagen op Herman met zijn super-Brussel-Grifonneken Enya. Het bleef uiteindelijk bij jagen, want net wanneer we bijna de kloof gedicht hadden, besloot Dorit op een kasseibaantje er de brui aan te geven... Ze blijft problemen hebben met alle soorten stenen: grind, kasseien, enz...
Kortom, we zagen Enya alleen bij de finish terug ;-)

Het steppen ging prima. Dorit vond dit even wat raar, maar toen ze ondervond dat er bijna geen weerstand was door het meetrappen ging ze er vlot vandoor. Op de muurtjes ging het ten opzichte van de verkenning even wat moeilijker, waarschijnlijk door vermoeidheid van Dorit (en dat lomp gewicht achter haar he...), maar toch best snel genoeg.
De andere hindernissen waren helemaal geen probleem tot... de donkere kruipgang ! Toen alles donker werd besloot Dorit dat ze toch maar liever terug naar het licht ging, maar daar zat ikzelf in de weg. Even geworstel in het donker, maar ik kon haar toch vooruit duwen tot we weer licht zagen. Natuurlijk kostte dit best wat tijd.
Daarna nog een rondje op de piste, en uiteindelijk finishten we met een gemiddelde van net geen 13km.u, waar ik best mee kon leven, en goed voor de 5e plaats bij de ... mediums...
Je leest het goed, voor de eerste keer kwam ik met een boxer in de mediumklasse terecht.
Bij de vrouwen was de medium klasse tot 55cm, bij de mannen tot 60 cm. Waarschijnlijk voor een evenredige verdeling van de groepen. Maar verder helemaal niet erg, want het belangrijkste was dat we ons weer reuze geamuseerd hadden, en ik heb er van genoten dat ik na een half jaar ook nog eens met Dorit kon canicrossen.
Benieuwd naar de foto's, maar die zijn voor een volgende keer.