Lopen: Lange duurloop eindigt in mineur

Vandaag zijn we beiden dik over het uur gegaan. Selena liep voor het eerst mee met de groep van Ingrid Ijsebaert ter voorbereiding van de marathon van Zeeuws-Vlaanderen, en ikzelf verkoos met de joggers van Stekene mee te lopen. Het werd voor mezelf een duurloopje van zo'n 1u20, tegen wisselende snelheden, op geaccidenteerd parcours. Allebei hebben we een goed gevoel overgehouden, al had ik vanaf 1 uur wel ineens veel zwaardere benen.
Toen ik op een paar honderd meter van thuis het bos uitkwam, zag ik meteen dat er iets aan de hand was ter hoogte van het zebrapad aan de Renault-garage. Toen ik dichterbij kwam zag ik dat een mountainbiker zwaar aangereden was, en het zag er niet goed uit. Er was beweging, maar het hoofd zat onder het bloed, en er lag reeds een plasje bloed onder het hoofd. Er werd reeds gebeld om een ambulance, en gelukkig maakten omstanders het slachtoffer duidelijk dat hij moest blijven liggen. Er werden ook reeds dekens over hem gelegd.
Het was duidelijk dat de aanrijdende auto niet geremd had aan het zebrapad. Dat de bestuurders al hoogbejaard leken doet er weinig toe, misschien alleen voor de reactiesnelheid, maar ik heb me er al dikwijls kwaad om gemaakt dat er gemiddeld maar zo'n 1 op 10 auto's stopt aan dat zebrapad. Lopers, wandelaars, fietsers die staan te wachten worden gewoon genegeerd.
Ook kun je je vragen stellen bij de organisatie van zo'n mountainbike-tour, het was immers vandaag zo'n tocht, zoals er hier regelmatig zijn want het gebied leent er zich toe en ik heb daar voor de duidelijkheid niks tegen. Hoe meer sporters, hoe liever, en lopers en mountainbikers verstaan mekaar meestal wel. Maar moet de organisatie op zo'n gevaarlijk punt niet iemand plaatsen voor de signalisatie, zoals aan de scholen ?
En nu we toch bezig zijn, er is daar net een overgang van 50km/u naar 70 km/u als je van Nederland komt. Is dat wel slim en verantwoord, juist aan een zebrapad ? Wanneer iedereen begint gas bij te geven ? De meesten doen dit trouwens al vanaf de grens, want er is toch nooit controle in die richting.
Zo, ik heb het weer even van me af geschreven. Ik hoop dat de bewuste mountainbiker het er uiteindelijk goed van af brengt, en hij bovendien ook nog zal kunnen blijven sporten. Je zal thuis maar vertrekken op een zondagmorgen...