Reeds vooraf was deze wedstrijd als training bestempeld, maar dan nog liep het voor geen meter. Zo stijf als een plank, en veel last van de koude, vooral op mijn knieën, en natuurlijk... de onderrug. Vooraf beslist om in een groepje mee te gaan die over de 13km 1 uur wilden lopen, maar ik voelde al vlug dat deze vlugger dan 13km/u liepen, en ik liet me hieruit afzakken. Na het keerpunt waren er meerdere kilometers die nog op ijs moesten gelopen worden, naast een dijk waar de zon nooit komt, en daar zakte het tempo nog wat. Uiteindelijk zou ik er iets meer dan een uur over doen, de uitslag ken ik echter nog niet, want we zijn thuis gaan douchen.
Selena deed zo'n 40min over de 2e langste afstand, nl. de 8,4 km, en werd daarmee 2e vrouw.
Vandaag nog zo'n 35min losgelopen, en Selena... die is gaan schaatsen aan de walletjes van Hulst !
Posts
5 opmerkingen:
Foto zou best een mooi parkoers voor een marathon kunnen zijn...
Is dat niet vlakbij de vertrekplaats ? Aan de andere kant van den dijk ?
Prachtige foto en heerlijk dat ijs en pret.
Groet Rinus.
Gunther, zoiets noemen we in Hulst natuurlijk geen dijk, maar een stadswal. Dat staat toch een stuk chiquer.
Zie onderaan de originele tekst, Tom ;-)
Een reactie posten