Vieze beestjes

Ik had nog beloofd om nog eens (misschien een paar keer) terug te komen op ons weekendje Overijssel, en wel om deze reden. Tijdens dat weekend, en zelfs nog tot 2 dagen erna, hebben we tegen de 40 (veertig!) teken moeten verwijderen bij onze honden. Vooral Cujo spande de kroon met maar liefst 30 stuks. We denken dat dit te wijten is aan zijn kortere stuggere beharing, en dat ze daar vlotter aan blijven hangen en vlugger bij de huid zitten om zich met de kop in te graven. Dorit's huid is gladder en langer, wat misschien voor die beestjes moeilijker is.
We hebben nu een speciale tekenpen waarmee je ze vlot tussen kop en lijf kunt vastpakken, en als je daarna 1 x tegenwijzerzin terugdraait en daarna de pen wegtrekt, dan komen ze normaliter zonder problemen helemaal los. De beste manier, omdat anders dikwijls de kop kan blijven zitten en dat dan kan gaan ontsteken. Zeker niet eerst verdoven met ether of een ander middel, want dan riskeer je dat de teek zich eerst terug leegspuit, en dan komt er rommel terug in het lichaam. En dat kan dan weer lijden tot de Ziekte van Lyme.
Verontrustend is ook dat je meer en meer hoort over teken bij mensen. Is dit een verschijnsel van deze tijd, of was dit gewoon altijd al zo en gaven dokters er tegen beter weten in een andere uitleg aan ? Ik weet het niet. Zeker is dat een collega van mij er gedeeltelijk zijn zicht door verloren heeft, en een partner van een andere collega er langdurig werkonbekwaam door geworden is. Ook tijdens de roparun heeft een begeleider een teek moeten verwijderen en is hij de dag erop direct begonnen met antibiotica te nemen. Een wijs besluit lijkt mij.
Voor de zekerheid doe ik tegenwoordig meestal altijd een lange broek aan tijdens de wandelingen...