Het was even stil op onze blog, want we waren er een weekendje tussenuit omwille van de verste verplaatsing voor een boxerwedstrijd van het seizoen. 2u30m voor 255km rijden, de laatste jaren combineren we dit met een weekendje er tussen uit, want anders komt baasje volledig murw gereden toe en dan wordt het meer een karwei dan hobby !
Maar dit keer was het meer dan de moeite ! Kwam het door het ontspannen vakantiegevoel, of doordat we altijd goed spelen bij keurder Jan Langius zijn parcoursen, wie zal het zeggen..., maar Dorit had een SUPERDag ! 2x een 1e plaats, aangevuld met een derde plaats, waren samen meer dan genoeg om afgescheiden de winst in het dagklassement te pakken.
Eerst begonnen we traditioneel met het spelletje, altijd goed om de spieren wat los te maken. Op aandringen van Selena liet ik Cujo hier aan de kant, om hem zoveel mogelijk te sparen voor de competitieparcoursen die nog zouden volgen. Vorige keer was Cujo reeds heel wat trager op het derde parcours, dus konden we hem beter nog wat laten rusten. Bij Dorit is het anders, zij kan beter al zoveel mogelijk ongecontroleerde adrenaline kwijt in het spelletje, zodat ik haar al wat extra kan conditioneren op de raakvlakken, en haar daarna beter in de hand heb. Dorit liet hier al zien dat ze in een 'snelle' mood was, en liep meer dan 5sec vlugger dan de door mij geschatte eindtijd. Het ging dan ook om een tijd-gambling, waarbij je na het verkennen eerst de tijd moet inschatten hoelang je over het parcours gaat doen, aangevuld met 5sec per fout. Wie achteraf het dichtst zijn geschatte tijd benaderd, wint. Ikzelf loop dit altijd als warming-up, zonder veel op de geschatte tijd te letten.
Daarna was het tijd voor het eerste vast parcours. Dorit liep hier tegen een weigering aan omdat ik even in de weg liep, maar we konden snel onze weg verderzetten en kwamen ruim binnen tijd binnen. Cujo was foutloos maar had een lichte tijdsoverschrijding, maar doordat uiteindelijk maar 7(!) combinaties zonder DK rondkwamen viel het klassement reuze mee. Een 2e plaats voor Cujo en een derde voor Dorit.
Dan het tweede VP waarbij ik nog steeds koude rillingen krijg als ik eraan terugdenk. Je komt maar een paar keer per jaar tegen dat je hond exact loopt zoals je je het in de verkenning wilt voorstellen, en dan gebeurt dit meestal nog op training. Bij Dorit vielen alle blokjes bij dit parcours ineens op hun plaats. Razendsnel kwam ze zo zonder fouten rond, en met maar liefst 8(acht!) seconden voorsprong op nummer 2 ! Bij Cujo ging het het hier een stuk minder. 1 weigering op de slalom, en na heel traag over de loopbrug te zijn gegaan, ook een 6-tal seconden tijdsoverschrijding. Hierdoor viel Cujo buiten de top-10, waardoor op dit parcours geen punten behaald werden (enkel de top-10 haalt punten). De weigering schrijf ik ook op mijn rekening, omdat ik dat stukje van het parcours even dacht dat ik weer met Dorit op pad was, en het is totaal verschillend lopen met de 2 honden.
Uiteindelijk moest de jumping wederom de beslissing brengen. Dorit stond er fantastisch voor, maar we wisten nog hoe het vorige week afgelopen was. Gelukkig kwam er geen herhaling van dat scenario. Integendeel, Dorit koos ervoor om verder te gaan op haar elan, en zette direct weer een foutloze snelle tijd neer, waardoor ze in het eindklassement niet meer kon bijgehaald worden. Zonder druk kon Cujo daarna ook nog gemotiveerd worden om nog eens zijn snelste poten vanonder het stof te halen, en zo liep hij naar een 2e plaats op de jumping.
Spijtig voor Cujo dat hij net niet in de punten eindigde op het tweede vast parcours, want anders had hij ook nog op het podium gestaan, maar nu kwamen de honden met 3 resultaten voor Cujo te staan, en zo werd hij zevende. De twee 2e plaatsen zijn natuurlijk wel prima voor het jaarklassement.
Op de afsluitende koppelrace (telt niet mee voor de competitie) was de concentratie dan wel volledig weg, want daar hebben we eerlijk gezegd maar wat geknoeid (of kwam het door de Grolsch die ondertussen al in het lichaam meevloeide... ;-))
Besluit: een heerlijk weekendje met een eerste prachtig resultaat voor Dorit.
Al ben ik de eerste om te beseffen dat het de volgende keer alweer heel wat minder kan zijn, want Dorit blijft nog heel jong en je kunt van zo'n jonge boxer nog niet stabiliteit van een pakweg 5-jarige boxer verwachten.
Maar we genieten er nu toch al een paar dagen van, en we hebben er daarna nog een paar lekkere wandeldagen in een prachtige natuur van gemaakt, maar daar vertel ik waarschijnlijk morgen meer over.
PS. En ook over de meer dan 30 teken die we ondertussen moeten verwijderen hebben, het merendeel bij Cujo...
Posts
