Canicross Meldert

Hoge verwachtingen hadden we vooraf niet van de wedstrijd in Meldert, en dat had niets met de organisatie te maken, maar wel met de weersvoorspelling.
Toch werd dit gelukkig een meevaller. Het mooie parcours was bijna volledig 'overdekt', want het speelde zich voornamelijk in het bos af, waar uiteraard schaduw genoeg was. Alleen de voor velen reeds zware startklim langs de straat én de aankomstzone, lagen in de zon.
Dorit werd ook goed voorbereid op de actie. Ze werd zeer tegen haar zin volledig nat gemaakt, en Selena besloot ook mét de koelteband te lopen.

Selena moest traditioneel als eerste aan de bak, en ondervond dat Dorit wel genoeg trok als het vlak of omlaag ging, maar helemaal niet wanneer het omhoog ging. Die laatste stukken moesten dus alleen op eigen kracht gebeuren, en dat leverde hun uiteindelijk een 8e plaats op 34 deelnemers in de categorie Young Runners Female op. Eerst bleek Selena wat ontgoocheld, maar toen ze uiteindelijk het gemiddelde én het minimale verschil met plaats 4 zag, verdween dit ook weer vlug.

Daarna was het onze beurt. Dorit had er aan de start blijkbaar niet veel zin in, maar dit sloeg direct om wanneer het startschot weerklonk. Dorit stoof weg, en voordat we de weg en de eerste klim verlieten hadden we reeds 2 andere combinaties ingehaald. Daarna even op de rem omdat we op een smal paadje moesten inhalen waar het eigenlijk niet kon, maar die combinatie was gelukkig zo fair om even compleet aan de kant te gaan. Dan kwam het eerste klimmetje, en inderdaad, daar viel Dorit wat stil, maar ook niet compleet, het leek wel een interval. Toen we nog een combinatie passeerden wisselden Dorit en de andere hond even wat onvriendelijke blikken uit en moest ik haar streng weer op haar plichten wijzen. Daarna kwam het vervelendste moment uit onze run. Een groepje van 4 wandelaars vonden het blijkbaar onaangenaam dat wij zo veel plezier hadden en weigerden ons eerst door te laten. Toen er dan nog een gat kwam sprong er nog 1 van de vier naar de andere kant. Eens goed van mijnen teut gemaakt, en daarbij wellicht toch ook nog wat extra adrenaline aangemaakt voor het vervolg, dat verder vlekkeloos was. Dorit heeft haar de laatste wedstrijdhelft echt van haar beste kant getoond, en ik kon voor dat laatste stuk alleen maar trots zijn op haar. Voor het eerst had ik op het laatst ook het gevoel dat ikzelf nu wel eens de vertragende factor kon geweest zijn.

Uiteindelijk gaf dit voor ons een normale achtste uitslag in de rangschikking, maar als je weet dat er nu een paar vreemde eenden van de noorderburen in de top van de rangschikking stonden, kon ik alleen maar tevreden zijn. In de criterium stand springen we hiermee ook van 5 naar 4. Selena schuift trouwens ook 2 plaatsen door van 5 naar 3, omdat ze toch voor een concurrente bleef, en omdat Birgit deze keer voor de langste afstand koos.

Voor mezelf kwam er ook nog een leuk extraatje. Omdat Steven zijn voet verzwikt had (hij is trouwens wel mooi 2e geworden in zijn reeks, evenals Wendy), mocht ik hem in de kids run vervangen als begeleider van de knappe Femi ! Wat was ik er van onder de indruk dat deze meid al zo vlug kan lopen ! Constant vroeg ik me af of ik Cujo nog wat sneller mocht laten lopen, ik hoop dat ik hem niet teveel afgeremd heb. Kortom, ik heb me bij de kids run reuze geamuseerd.

Meer resultaten van de CaniXrunners komen op de website.
1e Foto is van Tine, en de andere van de VCF, mercikes !
Meer foto's en alle detail op de website van de VCF.