28/07/2012: Nisraman Team Trail

Vorig zaterdag was het weer trailtime, en deze keer konden we met Rik meerijden. Meer zelfs, hij kwam ons zelfs thuis oppikken. Ook Andres kwam tot bij ons, en iets na 8u30 waren we op weg naar Nisramont met het voltallige Team Scarabee Trail Run Shop !
Net voor het vertrek kregen we nog telefoon van Ollie Dalton, die reeds ter plaatse was, en die ons nog adviseerde om wat regenkleding mee te nemen want het had de voorbije nacht serieus geonweerd en geregend...
Maar ik had wat weersites gechecked en rekende er op dat deze juist waren en het net voor de start zou stoppen met regenen. Dus de regenkleding bleef thuis. We zijn toch trailers, niet ?
Echter eens onderweg begonnen we toch meer en meer te twijfelen, want het begon alleen maar meer en meer te regenen...
In Nisramont aangekomen maakten we vlug kennis met de andere Daltons : Ultra Dalton Sandy zou met Ollie gemengd dubbelen, en Mega Mimi Dalton Annemie ging met Bom Dalton Kelly voor de korte dames dubbel. Voor wie niet meer kan volgen, ook Mini Dalton Selena en ondertekenende gingen voor de dubbel gemengd.

Het parcours van het voorjaar (25K) in het achterhoofd, en wat extrapolatie naar 30K, rekenden we er op om binnen de 4 uur de finish te bereiken, maar... het werd een heel ander parcours, mede door de weersomstandigheden van de laatste dagen. Ook al stopte het zoals voorzien zeer snel met regenen, het parcours was lood- en loodzwaar. We kunnen al verklappen dat het iets meer dan 4u30 werd, met als hoogtepunt een helling waarop we niet meer konden stappen, maar van boomwortel naar boomwortel mosten grijpen om ons hogerop te trekken. Er werd veel vroeger dan bij droge trails overgegaan op stappen wanneer het wat steiler omhoog ging, en we moesten ook veel behoedzamer zijn bij het afdalen.
Maar op zo'n parcoursen kicken trailers natuurlijk het meest, hoe vettiger hoe prettiger is onze leuze, niet Andres ??? 

Zelf vonden we het lange golvende stuk langs de Ourthe zeer tof, en origineel was op een moment ook dat we ons zelf eigenlijk een weg moesten banen door de struiken.
Maar we hadden ook een echtelijke uitdaging ! Selena en ikzelf zijn namelijk helemaal niet complementair bij het lopen... Selena vliegt er graag direct in, ikzelf moet eerst op gang komen... Selena daalt vlotjes, ikzelf ben eerder een klimmer... ging dat wel goed komen ???
Toch wel uiteraard, en het probleem lost zich eigenlijk altijd zelf op. Bij het klimmen liep ikzelf eerst, en boven gekomen komt Selena weer bij en pakt zij daarna de afdaling voor haar rekening, enz...

De afstand was voor mij een nieuwe uitdaging, al hielp het wel dat de race 2K ingekort werd. Maar de 30K-grens is wel voor het eerst bereikt. De afstand lijkt niet het grootste probleem, maar deze keer wel de duurtijd. Ik krijg zeer snel honger, dus was het telkens uitkijken naar de bevoorradingsposten waar ik snel een gelleken naar binnen kon werken. En ik geef toe, ik ben fan van de gellekes van Sports Control. En dat er aan de aankomst een frituur vlakbij was, was ook goed meegenomen !
Kortom, we hebben genoten van onze eerste echtelijke team trail door de Ardennen, en nu kijken we al snel weer vooruit naar de volgende over 3 weken. Natuurlijk terug kort voor mij... ;-)
Een prachtig parcours , perfecte aanduiding en bevoorrading onderweg, maar deze keer toch ook 1 punt van kritiek betreffende de uitslag van het BK achteraf. In het reglement op de website van de BTRF staat reeds van bij de start zeer duidelijk dat men lid moest zijn van de BTRF om in aanmerking te komen. Uiteindelijk stond er er toch niet-leden op het podium. Het is hun gegund, maar het is uiteraard niet correct. Als je als organisatie een BK wil organiseren, dan moet je minstens je eigen reglement ook volgen...

En nu even rusten, vlug weer bijtrainen en klaarmaken voor de volgende uitdaging !