maandag 31 augustus 2009

Garmin Connect - Activiteitdetails voor Interval B 5x1000m



Ik doe eigenlijk niet graag mijn interval 's morgens, want mijn lichaam wordt eigenlijk heel traag wakker. Maar omdat het ons laatste dagje verlofje is en we de rest van de dag nog wat willen genieten zonder ervan wakker te moeten liggen dat er nog gesport moet worden, was dit eens een uitzondering. Het was wel een B interval, wat wil zeggen dat deze onder het wedstrijdtempo mag gelopen worden, ik kies dan voor 4:20/km. Deze keer op de weg, en zonder bochten, wat dus veel gemakkelijker 'loopt' dan in het bos, en een beetje afwisseling kan geen kwaad.
Garmin Connect - Activiteitdetails voor Interval B 5x1000m

Shared via AddThis

zaterdag 29 augustus 2009

Garmin Connect - Activiteitdetails voor Interval C 4x1000m



Eerste probeersels om wat Garmin details op den blog te krijgen...

Het ging vandaag om 4x1000m in het bos, met telkens 1 minuutje recuperatie. Natuurlijk ook met warming-up en cooling-down.

Garmin Connect - Activiteitdetails voor Interval 4x1000m

Shared via AddThis

vrijdag 28 augustus 2009

Garmin Forerunner 405


Wij zijn blij met onze nieuwe aanwist van vandaag, de Garmin Forerunner 405 HRM (Black).
Vraagje voor de mensen met ervaring : gebruiken jullie de online software (Garmin Connect) of de desktop versie, en wat is het voordeel van het één of het ander ?
Wilde hem direct eens uittesten, maar had natuurlijk niet gedacht aan het feit dat de batterij nog moest opladen. Bereid jullie dus maar voor aan nieuwe plaatjes de volgende weken...

donderdag 27 augustus 2009

woensdag 26 augustus 2009

Kreekloop Terneuzen 10km

O wat was het al lang geleden dat we nog eens een wedstrijdje in Zeeuws-Vlaanderen liepen, maar toch was er weer vlug het familiale of dorpse gevoel van 'iedereen kent iedereen'.
Bij de inschrijving zagen we al direct Marlon, de organisator van de marathon van Zeeuws-Vlaanderen, en hij had best goed nieuws. De marathon zal volgend jaar al op 14 april doorgaan, en dan moeten we toch maar eens overwegen om misschien beter voor deze marathon vlakbij te kiezen ipv. bvb. Utrecht waar we eerst aan dachten. Het zal niet zo snel parcours zijn, maar wel bekend terrein en vele bekende medelopers.
Even later kwam ook de andere canirunners toe, nl. Dorit's nonkel Steven en tante Sofie, Jordi en Ellen. Die laatste konden eens even ontspannen van de drukte thuis.
En om maar met de deur in huis te vallen.... voor Jordi betekent ontspannen dat hij dan ook maar even naar de overwinning in deze Kreekloop in Terneuzen loopt! Hij haalde het vandaag na een duel met de plaatselijke Erik Goossens.
Steven probeerde eerst even supersnelste dame Sandra dB te volgen, voor de gelegenheid gehaasd door Edwin dlR, die zo zichzelf oplegde om het vandaagiets rustiger aan te doen. Steven moest al snel erkennen dat dat ook nog te snel voor hem was. Niet dat Steven zo traag liep, maar Sandra was in een hele goeie dag. Zo vulden deze drie de plaatsen 4, 5 en 6 op.
Dan mijn eigen wedstrijd. Al vlug na de start liep ik tussen vele bekenden. Eerst nog wat keuvelen met Tom dK, maar ik stuurde hem al vlug door want hij liep wat te vlug voor mij. Dan vormde zich een groepje met oa. Rudi dC, Patrick dS en Wilco F erbij. Ik voelde me de eerste kilometers niet zo kip en moest ook dit groepje laten gaan. Toch constateerde ik al snel dat ze niet echt ver wegliepen, en ik probeerde de afstand onder controle te houden. Tom en Rudi zag ik wel versnellen (zij liepen uiteindelijk naar plaatsen 8 en 11), maar Patrick kreeg het blijkbaar moeilijk. We liepen voordurend langs de kreek, maar toch was er af en toe wat hoogteverschil en enkele pittige bochtjes. Aan het keerpunt gekomen begon ik aan mijn beste kilometer. Ik passeerde Patrick en nog een loper, en kon samen met Wilco een paar tientallen meters afstand nemen van de anderen. Deze situatie bleef dezelfde tot op het eind op de piste, en gelukkig dat Wilco er bij was, want ik weet niet of ik anders altijd de juiste weg had genomen... Vlak voor de piste speelde ik mijn laatste troefkaart uit. Ik versnelde en draaide als eerste de piste op, rekenend op mijn eindsprint. Maar al gauw bleek dat Wilco nog meer over had dan ikzelf, en ik moest hem weer laten voorgaan. Er was ook nog een andere loper uit de achtergrond aan het terugkomen, en ik concentreerde me dan maar op het voorblijven op deze laatste. Dat leverde uiteindelijk een 13e plaats op. Het gemiddelde van 14,8 op de uitslag is waarschijnlijk sterk overdreven, want Steven kwam met zijn Garmin op een afstand van 9,5 km uit. Laat ons het maar houden op iets van 14km gemiddeld.
Selena heeft haar loop ook heel goed ingedeeld, en had nog over om iemand in te halen tijdens de slotronde op de piste. Zij werd zo tweede vrouw op de 10km, weliswaar op geruime afstand van eerdergenoemde Sandra. Dat is immers buiten categorie.
Sofie en Ellen leverden strijd op de vijf kilometer, en zorgden daar nog voor een spannende slotronde met een vijftal deelnemers binnen de 6 seconden.
Iedereen was tevreden met zijn optreden, en deze loop doet ons al weer uitkijken naar de volgende Zeeuws-Vlaamse loopjes, die vanaf half september bijna wekelijks georganiseerd worden.

maandag 24 augustus 2009

Canicross Poeke: Fotootjes en Resultaten


Hierbij wat actie- en sfeerfotootjes, met dank aan Tine Beele en Tom Royaerd !

Op de site van de Vlaamse Canicross Federatie kunnen we terecht voor de detailuitslagen en klassementen, of rechtstreeks via :
Uitslag Poeke
Criteriumstand na Poeke

zondag 23 augustus 2009

Canicross Poeke: Selena 9e, Gunther 5e

We hebben geen risico's genomen met Dorit, en lieten haar dus rusten. Zo liepen we voor het eerst met 'leenhonden', en wie konden daarvoor beter geplaatst zijn dan de best vriendjes van Dorit, nl. Cujo en Umi van nonkel Steven en tante Sofie.
Eerst hebben we met Dorit nog het parcours verkend, zodat ze toch ook haar verzetje nog had, en konden we daarbij constateren dat er iets langer moest gelopen worden dan vorig jaar. Er staken een paar boomwortels omhoog, maar verder is het een van de tofste parcoursen, waarbij eenieder aan zijn trekken komt. Er is immers een leuke afwisseling van lange rechte stukken met andere stroken vol bochtenwerk. En als laatste een aankomst in een prachtig decor, nl. het kasteel van Poeke.
Steven en Sofie startten zoals gewoonlijk helemaal vooraan, zodat wijzelf als één van de laatsten inschreven, zodat er genoeg recuperatietijd was voor Cujo en Umi. Ikzelf zou eerst vertrekken, zodat Cujo ook nog een beetje gangmaker kon spelen voor Umi. Dorit bleef ondertussen onder de hoede van opa's en de oma's van Cujo en Umi. Naar 't schijnt heeft ze zich goed gedragen en meegesupporterd !
Ik werd op het laatst best wel wat zenuwachtig, want ging ik Cujo wel kunnen volgen ? Maar toen klonk het startschot en daar waren we vertrokken ! De eerste halve kilometer was vergelijkbaar als wanneer ik met Dorit loop, maar waar Dorit dan stilaan in tempo moet minderen, blijft Cujo doorgeven tot het eind. Een kleine hapering wanneer we Steven Deboeck passeerden, want Cujo moest toch even terugdraaien om te kijken welke hond hij nu wel voorbijgegaan was, maar daarna nam hij het tempo gewoon weer op. En toen we dichtbij de aankomst kwamen en hij baasje Steven hoorde, kon hij er zelfs nog een laatste sprintje uitpersen. Het tempo was perfect voor mij. Nog iets vlugger had ik waarschijnlijk zelf niet kunnen bijhouden, maar nu had ik het gevoel dat ik vloog, maar toch nog alles onder controle had. Bedankt Cujo, om uiteindelijk met een gemiddelde van 16,5km/u (!) een 5e plaats te behalen. Uiteraard deed ik nooit beter.
Dan was het wachten op Selena met Umi. Er was een beetje schrik dat Umi bij haar tweede loopje zou stilvallen, maar neen hoor. Ook Umi trok van begin tot eind bij Selena, en ze behaalden zo ook een mooi gemiddelde van 13,5 en een 9e plaats ! Umi bewees daarmee ook een supersportieve hond te zijn, want ze had van 's morgens ook al een les agility achter de kiezen. Waar gaat dat eindigen ? Vandaag zal ze waarschijnlijk wel een dagje "recup" nemen ;-)
Ook nog vermelden dat Steven voor het eerst dit seizoen zijn categorie kon winnen en er nu wel heel goed voorstaat in de criteriumrangschikking. Maar daarover, en over het resultaat van Sofie, lees je nog meer op zijn blog.
Steven, Sofie, bedankt om met jullie kanjers te mogen lopen ! En een knuffel van Doritje.

maandag 17 augustus 2009

Uitslag Dog Survival Tremelo

Ondertussen is ook de volledige uitslag vrijgegeven, en we kunnen melden dat we 17e geworden zijn, waar we uiteraard héél blij mee zijn. Dorit was ook de 1e boxer.

zondag 16 augustus 2009

Onze blog op het nieuwsblad/tremelo

Onze blog met de dog survival bijdrage haalt nu zelfs ook de Tremelo-blog van het nieuwsblad ;-)

Fotootjes Dog Survival Tremelo


Klik hier voor meer fotootjes van ons.

Verslagje Dog Survival Tremelo

Wat een ervaring was me dat gisteren ! Het was de eerste keer dat we aan zo'n dog survival meededen, en ik wist vooraf ook nog niet goed wat me te wachten stond. We zouden het wel rustiger aan doen wegens de blessure van Dorit.
Het was zwaar, loodzwaar. Zwaarder dan ik vooraf ingeschat had, en de weersomstandigheden deden er nog een schepje bovenop, al mochten wij dan nog niet klagen omdat we reeds 's morgens konden starten.

De survival zelf betrof zo'n 8km lopen door vooral weide, en af en toe een beter begaanbare wegel, maar ook door bvb. sloten met slijk waar je 20cm in zakte. Bovendien moesten er onderweg in totaal 16 proeven afgelegd worden.

Ik probeer ze nog te herinneren in willekeurige volgorde:
* door houten kisten gebukt lopen, waarbij de kisten onderweg een paar bochten maakten, de hond voorop
* onder en over (een soort van) agilitysprongen kruipen en springen, samen met de hond
* samen over een gladde (zonder steunlatten) schans kruipen (iets hoger dan bij agility) en aan de andere kant er terug afglijden
* boogschieten (hond kan even rusten)
* tennisbal in een emmer gooien (hond kan even rusten)
* over een soort loopbrug (samen) lopen
* zaklopen (hond loopt naast je mee)
* kruiwagen rijden (hond in de kruiwagen !)
* 10m samen onder een militair camouflagenet kruipen
* samen door een spinneweb (allemaal koorden) kruipen
* 10m samen door het water (1m hoog) van de ene naar de andere kant lopen
* samen nog een extra hoge schans over klimmen, en aan de andere kant weer naar beneden glijden
* samen over balen stro lopen en springen
* samen over een hindernis van balen stro kruipen
* een rondje fietsen waarbij de hond naast je loopt
* door een sloot met slijk en over een paar hindernisjes kruipen

Alles bij elkaar krijg je zo een opeenvolging van tussenspurtjes en (al dan niet een paar) recuperatiemomenten, en ook een spel- en geluksaspect tussendoor, zodat niet altijd de snelste wint.

In het begin heeft Dorit af en toe stilgestaan (wachtte ze op vriendinnetje Umi ?), maar de tweede ronde is ze blijven lopen. Ik schat dat ze daarmee in totaal zo'n minuutje verloren heeft, maar dat was ingecalculeerd (ik had zelf wegens de blessure meer tijdverlies verwacht), en waar ik vooral trots op ben is dat ze de proeven allemaal met glans heeft doorstaan !

Een uitslag hebben we nog niet (alleen de eerst 10 zijn afgeroepen), maar we hebben toch al meegevierd met de mooie overwinning van Steven met Cujo, en de achtste plaats van Sofie met Umi bij de ladies. Nogmaals proficiat !


Later volgen uitslag en fotootjes.

dinsdag 11 augustus 2009

Slecht hondenjaar : Dorit's kruisbanden


2009 wordt geen goed jaar voor de boxers van Casa Cujo. Deze morgen is bij Dorit vastgesteld dat haar kruisbanden van de rechterachterpoot geraakt zijn, waardoor ze af en toe al eens kreupel liep. Voor 90% is dit bij boxers onherstelbaar en zal dit verder en verder evolueren totdat ze uiteindelijk er niet meer op zal kunnen lopen.

Als ze op 3 poten gaat staan, dan zal het tijd worden voor een operatie. De termijn is echter niet te bepalen. Ze mag voorlopig gewoon verder doen, alleen geen onnodige overbelastingen, dus de KMSH wedstrijden laten we even achterwege. We hopen natuurlijk dat Dorit haar agility competitie nog kan afmaken en haar leidersplaats verder kan verdedigen. De canicrosswedstrijden zullen we telkens moeten evalueren, maar ik ga zeker niet meer voluit gaan vooraleer de agilitycompetitie afgelopen is. Ook de agilitywedstrijden gaan we, weliswaar tegen onze natuur in, de jaar verder op veilig spelen.

zaterdag 8 augustus 2009

Lokerse Feesten 2009 Dag 8

Onze laatste avond op de LF van deze editie, en traditioneel trappen we dan af met een 'kebabken'. Volgende week zal het er terug wat gezonder aan toegaan !
Rond halfacht ontmoetten we Robby, Steven en Sofie aan de VT4-stand,, en nadat ik eerst nog een StuBru-'lijveken' gekocht had trokken we richting podium.
Ik ben zeker geen fan van De Jeugd Van Tegenwoordig, maar het was wel tof om (ik zal Robby's woorden gebruiken) hun volksmennerij eens van dichtbij mee te maken. Die gasten weten uitstekend hoe ze het (zeer jonge) publiek moeten bespelen en de massa in beweging moeten krijgen. De muziek ? Tja...;-)

Daarna was het de beurt aan de klapper van vanavond, nl. Cypress Hill. De grote kaai was helemaal volgelopen en dus uitverkocht, en we waren wat verder naar achter gaan staan omdat het te druk werd vooraan en het naar verwachting er ook wat ruiger aan toe zou gaan. Jammer genoeg was het geluid eerst zeer slecht. Later werd het wat beter, maar het zou nooit optimaal worden. Spijtig, want het optreden zelf was dik in orde. En op de schermen konden we volgen dat het er inderdaad wild aan toeging vooraan. We voelden ons even terug in begin jaren negentig, en alle gekende nummers passeerden de revue. Lokeren had lang moeten wachten tot Cypress Hill eens naar de kaai kwam, maar ze brachten waar voor hun geld.

We hadden al onze twijfels over de programmatie van Primal Scream na Cypress Hill, en de verwachtingen kwamen uit. Het was niet slecht wat ze brachten, maar het was een ondankbare taak om na een klepper van formaat te moeten optreden. Een deel van het publiek was ook reeds verdwenen, en het was in de rest van het publiek bijna even rumoerig als op het podium. Er was ook in tegenstelling met de vorige groepen 0,0% interactie met het publiek. Het leek dan ook niet meer dan op een verplicht tussendoortje, en het zegt genoeg dat er momenteel nog geen filmpjes op Youtube terug te vinden zijn...

Als afsluiter kregen we om 1u15 dan nog Arsenal, als vervangers van Vive la fête. Arsenal ontgoochelt nooit. Van bij de start zat de vlam in de pijp en kon er meegedanst worden op hun meezweepende muziek. Eerst een paar minder gekende (nieuwe?) nummers, maar vanaf dan al het gekende werk. Voor we het wisten was het 2u30, en dan weet je het, dan moet er verplicht gestopt worden... maar het was weer goed geweest.
Nog een uurtje nagekeuveld, en uiteindelijk zagen we om 4u Dorit en ons bedje weer terug.
We hebben het weer gehad voor dit jaar, en de conclusie was dat Dag 5 voor ons met de Manic Street Preachers en vooral Peter Doherty de beste was. Andere hoogtepunten waren zeker ook David Byrne en Cypress Hill.

woensdag 5 augustus 2009

Lokerse Feesten 2009 Dag 5

Gisteravond was in de breedte wel de beste dag van onze 3 bezoekjes totnogtoe.
We hadden eerst met Robby afgesproken op het terras van de Groene Poort, waar we ook nog een korte ontmoeting met Selena's broer Alexander, echtgenote Veerle en zus Isabelle met vriend hadden.
Tegen kwart na 8 zakten we af naar de grote Kaai, zodat we nog de laatste nummers van de Hickey Underworld konden meepikken. Zoals verwacht konden we zo de enige nummers die we van deze groep kennen nog horen, en 't was best in orde !
Waarschijnlijk zien we deze jongens nog wel meer aan het werk in de toekomst.

Daarna was het de beurt aan de Manic Street Preachers. Ik moet direct toegeven dat ik hier niet zo'n geweldige fan van ben, maar hun live optreden viel mij 100% mee. Het klonk allemaal wat steviger dan hun studiomateriaal op CD, en misschien koop ik er nu wel eens een Live-CD van. Ze hebben natuurlijk ook al een heel repertoire van bekende nummers, en ik geloof dat ze die bijna allemaal de revue laten passeren hebben, ook al hebben ze nu (bijna?) een nieuwe CD uit.

En dan uiteindelijk Peter Doherty, waar ik vooral deze avond voor gekomen was. De eerste vraag was: Gaat hij er wel zijn ? En de tweede: Hoeveel te laat zal hij beginnen ? Er werd ook niks op het podium opgesteld. Peter veegde alles ineens van tafel door bijna 10min vroeger te beginnen met een minimalistische opstelling. Enkel zijn gitaar, jas en hoedje, én natuurlijk een fles rode wijn waar duidelijk alm aan begonnen was. Zijn start was verbluffend. Hij nam direct het publiek op sleeptouw, en het werd tijdens het eerste gedeelte heel stil op de wei. Veel kwaliteit en al zijn bekendere werk zaten hierin vervat. Op het eind werd het hem wat teveel en begon hij wat te improviseren met (voor mij toch) minder gekend werk en zijn fles wijn. Was ook nog goed, maar wel niet te vergelijken met het openingshalfuur. Toch heeft hij meer dan de verwachtingen ingelost, en 'chapeau' om daar helemaal op je ééntje je ding te doen voor zo'n massa volk. Ik zal hem zeker weer gaan bekijken als hij nog eens passeert...

dinsdag 4 augustus 2009

Nieuwe loopschoenen 08/2009

Na een rit die iets langer duurde dan voorzien, ben ik gisteren toch nog aan nieuwe loopschoenen geraakt.

Voor op de weg/baan : Saucony Progrid Omni 8

Dit is de opvolger van de Saucony Progrid Omni 7, of wat dacht je. De 7 had dus een fabricagefout, en het getuigt van goede service dat er geen probleem van gemaakt werd om mij een nieuw paar te laten kiezen. Ik heb dan ook ineens voor de opvolger gekozen, zodat ik toch ook eens Saucony echt goed kan uittesten.


Voor de trail/canicross : Brooks Adrenaline ASR

Ik wou echt de New Balance 875 eens uitproberen, maar enkel de 1000 was voorradig. De Brooks zaten me echter direct heel goed, zelfs beter dan de (volgens Koen) 'rolls-royce' van de Trail-schoenen, nl. de Salomon. Die laatste vond ik er wat te experimenteel én knaloranje uitzien.

Nu gaan we de Brooks al eens uittesten zie...

maandag 3 augustus 2009

Lokerse Feesten 2009 Dag 3


Na een berichtje van nonkel Steven vertrokken we reeds om 17u30 richting Lokeren, en traditioneel werd eerst tijd vrijgemaakt voor het verorberen van een lekkere kebab. Geen paarde(n?)worsten voor ons ! Daarna trokken we naar een terrasje aan de kermis, waar we uiteindelijk iets langer bleven plakken dan eerst voorzien. Er was ook hoog bezoek, want plots zagen we 2 mooie sporthonden eraan komen, en ook Jos hing eraan ! ;-) Een stoel bijgezet dus, en de honden werden zwaar vertroeteld. Dan kwam er een SMS'je dat Martina en Luc ook onderweg waren. Even de coördinaten doorgegeven, en wederom werden een paar extra stoelen bijeen gezocht.
Omdat niemand de opener van vanavond echt kende, werd er dan maar besloten om pas tegen het optreden van Anouk naar de grote kaai af te zakken. Het was te gezellig opo het terras.
Even voor 10'en werd er dan afscheid genomen van nonkels Jos en Steven én tante Sofie, en trokken we naar de reeds overvolle festivalweide, waar we niet echt meer verder geraakten dan halverwege. Grootste oorzaak hiervan was dat Luc met zijn jetons begon te strooien, en natuurlijk bleef vanaf dan iedereen aan ons lijf plakken ;-). Tijdens de verwarring hebben we dan ook nog een SMS'je gemist van Jan en Cindy, maar daar waren we vast en zeker toch niet meer bijgeraakt, want die stonden helemaal aan de andere kant.
Oh ja, de optredens : de set van Anouk is na 3 keer stilaan gekend. Tegenvallen kan dit nooit met zoveel bekende nummers en de dynamiek van Anouk zelf, maar toch zal deze keer mij het minst bijblijven van al haar optredens die we gezien hebben. Misschien kwam het ook omdat we dit keer té ver stonden, en het geluid in het begin barslecht was waar wij stonden. Later werd dit gelukkig wat bijgesteld.
Daarna was het weer tijd voor The Scabs, wan wie we vorig jaar hun aller-aller-allerlaatste optreden als afsluiter van de Lokerse Feesten zagen. Toch stonden ze er weer, en wederom zeer sterk. Je ziet dat die mannen op de eerste plaats hun tweede jeugd beleven en vooral ook voor hun plezier terug beginnen optreden zijn, en dat straalt ervan af. De enige die het niet jammer zal gevonden hebben dat ze stopten, zal Dirk Stoops geweest zijn, want er reste hem nog amper een uurtje...
Wedden dat The Scabs er volgend jaar weer bij zijn ?

zondag 2 augustus 2009

Lokerse Feesten 2009 Dag 2

Over het lopen kunnen we kort zijn. Dat werd een fiasco. Mijn loopschoen was donderdagavond stuk gegaan, en een hard stuk uit de hiel van de schoen boorde zich in mijn eigen hiel. Had er wat watten tussengestoken en dat was al verschoven bij de start. Voeg daar nog wat rugpijn en de hoge temperaturen aan toe, en ik besloot om er na 5km uit te stappen. Met Selena ging het wegens de warmte al niet veel beter, maar ze liep de afstand toch maar mopoi uit. Steven en de andere loopvrienden van de Joggers en VOLH haalden wel mooie resultaten.
De eerste Leffe smaakte me dan ook nog niet goed, maar daarna ging alles beter ! We mogen wel zeggen dat we van de lopers ongeveer het langst in de tent van de Polyphonics waren blijven zitten.
Na het verorberen van een lekkere spitburger en een korte ontmoeting met collega's Lucy en Pit trokken we dan de Grote Kaai op voor de optreden van de dag.
Lady Linn en haar zeven medemensen waren de openers van de avond. Onderhoudend, maar buiten de 3 gekende nummers van haar kon het mij verder toch niet zo veel boeien.
Daarna kwam echter misschien al het hoogtepunt van deze Lokerse Feesten voor mij. David Byrne (Talking Heads) leek wel een negatief van zijn vroegere zichzelf met zijn witte haar en wit pak. Wat minder hyperkinetisch dan vroeger ook, maar dit werd moeiteloos gecompenseerd door zijn podium-présence én zijn geweldige dansgroep die hem vergezelde. Een compleet (en lang) optreden van begin tot eind, zodat we het eigenlijk helemaal niet erg vonden dat er wat 'hits' zoals bvb. Psycho Killer achterwege bleven.

Ondertussen had ook Greet de weg naar het Lokerse podium gevonden, en kon er nog wat nagekeuveld worden over oa. het voorbije optreden.
Over afsluiter Donna Summer kunnen we kort zijn. De al niet te hoge verwachtingen werden nog niet eens gehaald, en dus vertrokken we al na een paar nummers...