maandag 31 mei 2010

Canicross-country Zedelgem

Gisteren werd er een primeur gelopen in Zedelgem, nl. een (Cani)cross-country.
Het gaat om iets wat het midden houdt tussen canicross en een dog survival: eerst wordt er een canicross gelopen, waarbij er ook een aantal balken op het parcours liggen en onder een paar slagbomen moet gerend worden, en op het eind zijn er een aantal hindernissen te overwinnen. Bvb. over muurtjes kruipen of samen met de hond springen, een (volledig donkere) kruipgang, slalommen en tussen dwars gespannen koorden lopen. Oh ja, eerst ook nog een 100-tal meter steppen samen met de hond.
Dorit was uitstekend gestart. Redelijk vlug hadden ze haar vriendinnetje Umi al te pakken, maar dat was niet moeilijk, Umi had nl. plots last van krampen en zorgde voor een levende extra hindernis ! Daarna was het jagen op Herman met zijn super-Brussel-Grifonneken Enya. Het bleef uiteindelijk bij jagen, want net wanneer we bijna de kloof gedicht hadden, besloot Dorit op een kasseibaantje er de brui aan te geven... Ze blijft problemen hebben met alle soorten stenen: grind, kasseien, enz...
Kortom, we zagen Enya alleen bij de finish terug ;-)

Het steppen ging prima. Dorit vond dit even wat raar, maar toen ze ondervond dat er bijna geen weerstand was door het meetrappen ging ze er vlot vandoor. Op de muurtjes ging het ten opzichte van de verkenning even wat moeilijker, waarschijnlijk door vermoeidheid van Dorit (en dat lomp gewicht achter haar he...), maar toch best snel genoeg.
De andere hindernissen waren helemaal geen probleem tot... de donkere kruipgang ! Toen alles donker werd besloot Dorit dat ze toch maar liever terug naar het licht ging, maar daar zat ikzelf in de weg. Even geworstel in het donker, maar ik kon haar toch vooruit duwen tot we weer licht zagen. Natuurlijk kostte dit best wat tijd.
Daarna nog een rondje op de piste, en uiteindelijk finishten we met een gemiddelde van net geen 13km.u, waar ik best mee kon leven, en goed voor de 5e plaats bij de ... mediums...
Je leest het goed, voor de eerste keer kwam ik met een boxer in de mediumklasse terecht.
Bij de vrouwen was de medium klasse tot 55cm, bij de mannen tot 60 cm. Waarschijnlijk voor een evenredige verdeling van de groepen. Maar verder helemaal niet erg, want het belangrijkste was dat we ons weer reuze geamuseerd hadden, en ik heb er van genoten dat ik na een half jaar ook nog eens met Dorit kon canicrossen.
Benieuwd naar de foto's, maar die zijn voor een volgende keer.

donderdag 27 mei 2010

Canicross Meldert : Gunther met Elco

Weer tijd voor een analyse van de Run met Elco !

Het werd deze keer een 13e plaats op 45(!) deelnemers met een tijd van 13:14, wat een gemiddelde oplevert van 14km/h. Iets trager dan vorige keer, maar het was nu langer en vééél warmer.
De race is eenvoudig in 3 stukken in te delen, nl. een snelle 1e km in 3:59, een trage 2e km in 5:07, een weer een snel einde met een 3e km in 3:57.
Elco heeft 1x stilgestaan in de 2e km, en verder hebben we dan veel naast elkaar gelopen omdat ik weet dat hij stopt als ik er voor ga lopen. En natuurlijk zaten de heuveltjes ook vooral in die bewuste kilometer.

De stukken waar Elco echt hard trok werden wederom afgelegd met een gemiddelde snelheid tussen 3:00 en 3:30 min/km, met als uitschieters tempo's tussen 2:30 tot 2 min/km, direct na de start en ook bergaf.
De afstand was 3,08 km.

Conclusie: wederom 2 plaatsjes dichter bij het doel, die top-10 komt er nu ECHT wel aan hoor ;-)


Foto's : "www.canicross-info.be en met dank aan de VCF"

woensdag 26 mei 2010

Foto's en verslag Agility Enter (Overijssel) van 16-05

Vlug nog wat naverwerking van de agilitywedstrijd van anderhalve week geleden. Mei is een superdrukke hondensportmaand, dus werk aan de winkel !




Hier klikken voor mijn fotootjes

Hier klikken voor het verslag en de daguitslag

Hier klikken voor de tussenstand van de competitie

maandag 24 mei 2010

Roparun 2010

Voilà, de Roparun 2010 zit er weer op. Teams 231 en 239 zijn binnen, en we wensen iedereen een dikke proficiat met het behaalde resultaat !
Gisteren hebben we genoten van de doortocht in België.
Na een gezellig etentje bij Steven zijn Sofie, samen met Ann en Joost, trokken we inderhaast naar Zele, want een SMSje van Steven vertelde ons dat hun Team 239 ineens veel vóór lagen op schema ! Later in Zele bleek dat Steven zich vergist had, maar dat kon ons niet deren, want in Zele zat de sfeer er dik in ! Via een SMSje naar collega Luc kwam ik aan de weet dat beide teams ongeveer gelijktijdig door Zele zouden trekken, en niets was minder waar. Binnen een tijdsbestek van 5 minuten kwamen beide Teams aan ons voorbij !
Daarna vlug naar de auto gespurt (iets minder hoor) en van daar trokken we naar het nu al legendarische Café De Roos, waar we verbroederden met (ex-)collega's van Vivium en ING, waar tussen pot en pint al plannen werden gemaakt voor toch nog eens een toemstige deelname ???
We zien wel, maar telkens als de Roparun passeert, dan komen er toch weer veel mooie herinneringen naar boven, en dat smaakt dikwijls naar meer...
Nogmaals een heel dikke proficiat aan al wie vandaag dit avontuur tot een goed eind gebracht heeft !





Canicross Meldert : Selena 3e met Dorit, Gunther 13e met Elco


Het was bloedheet gisteren in Meldert, en dan weten we dat dit voor Dorit helemaal geen goede omstandigheden zijn. Gelukkig bood het Kravaalbos toch ook heel wat schaduwplaatsen, maar ook harde en onregelmatige paden. Selena heeft het geweten, want ze ging pardoes tegen de vlakte. Dorit was toch wel even aangedaan, maar ze konden beiden toch nog de run uitlopen, en dat was goed genoeg voor een nieuwe podiumplaats.
Mijn looppartner Elco had er al een lange cross opzitten, en deze korte was er voor hem toch wel teveel aan. Hij heeft maar 1 keer stilgestaan, maar ook heel weinig getrokken, meestal liep hij vlak naast mij. Ik besloot niet vlugger dan hem te lopen, en dat bleek te helpen om hem niet stil te laten vallen. Af en toe, spijtig genoeg telkens bergaf (ja, hij is ook slim he), besloot hij toch eens een paar honderd meter te trekken, en dat leverde uiteindelijk toch een mooie 13e plaats op 45(!) deelnemers op.
Nu zal het wachten worden tot Poeke, want de agenda's van agility en canicross passen dit jaar niet echt goed in elkaar.
Met dank aan Dimitri voor de foto !

zaterdag 22 mei 2010

Roparun 2010

Het is weer tijd voor de RoPaRun, de jaarlijkse estafetteloop voor het goede doel, van Parijs naar Rotterdam. Dus eigenlijk de PaRoRun, want ze hebben om praktische redenen na enkele jaren beslist om de richting om te draaien.

Deze keer lopen we niet mee, maar we gaan het wel zoveel mogelijk proberen volgen. We gaan zeker ook één van de doortochten bekijken, om een glimp te kunnen opvangen van ons Team 231, maar ook van Steven in Team 239 en de andere belgische teams. Via de officiële Roparun-site kun je via radio en Google Earth ook de teams 'tracken' en volgen.

Hier nog een paar sfeerbeelden van vorige edities.






maandag 17 mei 2010

2e Wedstrijd Boxer Agility 2010, Overijssel (NL): 3e plaats voor Dorit


Moe maar voldaan zijn we zojuist weer teruggekeerd van een lang weekendje Twente (NL), met op zondag de 2e boxerwedstrijd van de nederlandse Boxer Agility Competitie.
Het spelletje was deze keer een lastig Vast Parcours, met een eerste zeer technisch gedeelte met 2 buizen en een slalom in een moeilijke hoek, en een snel eindgedeelte. We moesten starten, en onze 'run' zag er eigenlijk niet uit. Ik heb Dorit zeker 3x moeten blokkeren, en dankzij de snelheid van Dorit kwamen we toch nog onder de standaard parcourstijd aan de finish. Tot onze verbazing deed er niemand meer beter, en zo was de eerste parcourswinst van de dag onverwacht al binnen.
Dan was het tijd voor het eerste Vast Parcours van de competitie, en 't was lang geleden, maar Dorit kreeg halverwege weer eens "'t zot". Op een combinatie brug-buis en wederom brug mistte ze daardoor liefst 2 raakvlakken. Omdat ze toch weer snel was mochten we nog blij zijn met een 7e plaats. De dagoverwinning zou al zeker voor iemand anders zijn, en Willy met Dummy gingen alvast aan de leiding.
Het 2e parcours ging al veel beter. Foutloos, maar iets minder snel, omdat ik druk zette op Dorit op de brug (gelet op de 2 fouten op het vorige parcours). Op dit parcours werden door de andere combinaties best veel fouten gemaakt, en zo dachten we gewonnen te hebben, omdat we van omstaanders te horen kregen dat snelste concurrent Henk met Skay duidelijk een raakvlak had gemist op de brug. Er waren er wel die de keurder geen fout zien geven hadden. Verwarring, maar de uitslag maakte vlug duidelijk dat er geen raakvlakfout gegeven werd. Het filmpje van Henk zal wel uitsluitsel geven over de bewuste fase, maar de winst ging op dit parcours alleszins naar hun, en zelf konden we een 2e plaats bijschrijven.
We besloten om nog eens voluit de snelheid van Dorit uit te spelen op de niet zo moeilijke jumping, en daar behaalden we dan wel de 1e plaats in een supertijd.
Ook op het afsluitende spelletje konden we nog eens vlammen op het jumping-gedeelte, en we behaalden ook daarop de winst, doordat een medespeler van KG Overijssel ook geen fouten maakte op de raakvlakken.
Volgende maand spannend vervolg in Utrecht (Amersfoort) !

maandag 10 mei 2010

zondag 9 mei 2010

Dorit start overtuigend Boxer Competitie in Dordrecht (NL)

Dorit heeft haar start van de nederlandse boxer competitie niet gemist !
Eerst werd er met een spelletje gestart, een gambling waar je eerst een paar toestellen verplicht moest nemen, en daarna mocht je kiezen. Ik koos voor heel wat raakvlaktoestellen, om Dorit daar vertrouwen te laten opdoen, en hierdoor verzamelden we evenveel punten als 2 andere spelers. Maar omdat Dorit er het minst lang over deed werd ze als winnaar aangeduid.
Doordat de raakvlakken goed gingen kon ik ontspannen aan de vaste parcoursen voor de competie beginnen, en meer nog... we wonnen ze alletwee !!!
Heel wat goeie spelers liepen tegen 1 of meerdere raakvlakfouten, en daardoor moesten we geen risico nemen op de jumping. Toch nog even spannend omdat Dorit even weigerde (aan de buis nog wel !), maar daarna kwamen we vlot rond. Een 5e plaats na 4 foutloze combinaties, maar ruim genoeg voor de dagoverwinning !
Met een Utrechtse combinatie haalden we tenslotte nog een 2e plaats op de koppelrace.
Alles tesamen een prachtresultaat, en veel vertrouwen opgedaan voor de rest van het seizoen, te beginnen weeral volgend weekend in Overijssel (NL) !

woensdag 5 mei 2010

Interval 10x 200m Piste Stekene

Het was een ferme omschakeling !
2,5 week na de marathon was het tijd voor een eerste intervaltraining op de piste. Gelukkig was het maar een halve, want zaterdag is het de jaarlijkse Congoloop, een organisatie van Volharding.

zaterdag 1 mei 2010

Boxer Tentoonstelling Roeselare


Na de Agility wedstrijd in Roeselare lieten we ons overhalen om ook eens mee te doen met de tentoonstellingswedstrijd van vandaag. We hadden dit aan de fokker van Carat laten weten, en hij raadde het ons af, want Carat zou in de Puppyklasse van 6 maand tot 9 maand uitkomen en geen kans maken tegen de honden van bijna 9 maand.
We hadden moeten luisteren.
Maar het was niet het feit dat Carat het moest afleggen tegen die oudere en natuurlijk reeds imposantere honden, dat ons wat ontgoochelde, maar wel het feit dat de keurder Carat helemaal niet meer bekeek toen Selena vertelde dat hij pas vorige week 6 maand geworden was. Waarom laten ze dan honden van 6 maand meedoen zonder een oordeel over te geven ? Waarom zeggen ze niet op voorhand dat de hond best al 8 maand of zo is om te laten keuren in die klasse. Toen ik mij inschreef vroeg ik het nog of het niet te jong was, en het antwoord was toen "maar neen, dat is geen probleem...
Carat kreeg trouwens toch een 'Zeer Goed' en 'Veelbelovend', maar toch hadden we graag een serieuze keuring meegemaakt...
Ook hadden we begrepen dat je niets moest 'kunnen' om op een tentoonstelling deel te nemen. Niets is minder waar.
Ten eerste moet de hond zich richten op iemand of een bepaald voorwerp, wat ze 'showen' noemen noemen. Dit moet je eigenlijk op voorhand oefenen, dat besef je zeker als je de andere honden bezig ziet. Gelukkig voor ons hebben Dorit en Carat dit een beetje van 'nature' (lees: hun bloedlijn) meegekregen, dus dat viel nog mee.
Maar ten tweede moet je ook nog een rondje 'draven', waarbij je traag loopt en de hond naast je moet blijven lopen, met het hoofd omhoog. Je raad het al, hier ging het helemaal mis. Waar we bij agility en canicross juist verlangen dat onze honden vóór ons lopen , en liefst wat vlugger, was dit nu helemaal tegen hun natuur in.
Dit kostte ons bij Dorit een finaleplaats, want de keurster gaf aan dat Dorit anders er had bij geweest.
Maar verder waren we heel blij met Doritjes resultaat, want we hadden haar maar ingeschreven omdat we er toch voor Carat waren, en dan kun je toch gerust eens meedoen. Maar omdat Dorit 5 jaar is kwam ze voor haar eerste keer direct in de grootste 'Open' klasse uit , tussen allemaal ervaren tentoonstellers en knappe honden, en ... een onervaren begeleider. Ikke dus... ;-) Het keurverslag was uitstekend. Naast haar gangwerk (zie boven) was de enige mindere opmerking dat ze wat 'smallekes' was, maar 't is dan ook een sporthond he ! ;-)
Toen zagen we in de cataloog dat we als enige koppel (reu en teef van dezelfde geleider die ook meededen in de individuele competitie) in de ring mochten komen. Prima, dan hebben we nog een lekkere grote zak eten, dachten we !
Tot de verantwoordelijke naar ons toe kwam met de mededeling dat er toch wel een foutje in de cataloog geslopen was, en er nog een koppel last-minute (?) ingeschreven was en er niet in stond. Je raad het weeral... we werden dus tweede... ;-)
Besluit: 't Was goed voor een keer, maar het zal geen favoriete hobby worden. Het is helemaal anders dan 'werken' met je hond, waar je alle weken voor gaat trainen en er op de wedstrijddag geen discussie is over de uitslag, en de sfeer is ook niet opperbest. Bij Agility en Canicross ben je de beste in de snelste tijd en zonder fouten, geen discussie. Ieder heeft daarbij ook respect voor andere spelers, die ook wekelijks trainen om zo goed mogelijk te presteren, en er wordt daarbij ook gesupporterd voor elkaar. Bij de show zijn de belangen blijkbaar te groot, en zijn er echt verschillende kampen in het publiek. De keurder heeft natuurlijk ook zijn eigen voorkeur voor een gele of een gestroomde, een slanke of een minder slanke, enz... dus elke wedstrijd kun je ook een andere uitslag krijgen (al zullen de echte toppers er natuurlijk toch uitspringen en bij meerdere keurders als nr. 1 terugkomen).
Nu een berichtje sturen naar de fokker van Carat dat hij natuurlijk gelijk had...
De foto is van mijn favoriete boxer Plato (1991-2001, en ja, vandaar Dorit 'van de Platohoeve'). Plato zit in de stamboom van al onze boxers.