woensdag 30 december 2009

Kerstdag in Drente (3)




De laatste dag deden we voltallig de Lange Poelwandeling van 7 km. Niet voor Carat natuurlijk, en die mocht zich dan voor het grotendeels in de verwarmde rugzak nestelen. Deze wandeling was goed te doen, want het had 's nachts veel geregend en gedooid. Zo namen we afscheid van het Drents-Friese Wold, en we weten zeker dat we hier eens terugkomen in minder winterse omstandigheden...

Meer fotootjes...

dinsdag 29 december 2009

Kerstdag in Drente (2)




Weinig foto's van de wandeling op Boxing Day ! En dit omwille van 2 eenvoudige redenen. Enerzijds was het weer bijzonder slecht. De fotocamera is te duur om er risico's mee te nemen (want het was zeker bij vertrek nog superglad), en anderzijds moest de huisfotograaf van dienst (Selena dus) ziek achterblijven (en kon ze op Carat passen).
Zo vertrokken we voor de wandeling "Bos- en Venwandeling" van (in de wandelgids) zo'n 7km. Lekker door sneeuw ploeteren, waardoor de wandeling volgens sommige deelnemers zeker de 10 kilometer overschreed ;-) Er werd de volgende dag deels gelijk gehaald, want op de richtingaanwijzer stond... 9km.
De rest van de dag werd er veul engels voetbal gekeken, en nog weinig gewandeld...
Natuurlijk werd er wel nog wat gegeten en gedronken...

Meer fotootjes

Marathon Training (restart)


Na de sneeuwoverlast, den entree van onze Carat én ons Kerstuitstapje, werd het tijd om de marathontraining terug op te pakken.
Gisteren een rustig duurloopje bij thuiskomst, en vandaag een snelle duurloop met richttijden tssn. 4:20 en 4:40. Het laatste ging vlotter dan verwacht, maar dat zal wel minderen wanneer het langer dan 6km wordt... volgende week al...

maandag 28 december 2009

Kerstdag in Drente (1)




Met de Kerstdagen trokken we dit jaar met de ouders naar een bungalow van Landal Greenparks in Drente, meer bepaald naar het park Hunerwold State in Wateren.
Ook traditioneel deden we een gourmetteken op kerstavond, en op kerstdag zelf een wandelingske in de omgeving. Het werd deze keer een korte wandeling, enerzijds omwille van de weersomstandigheden (het werd een heel witte kerst met verse sneeuw), anderzijds omdat Carat natuurlijk nog geen wandelingen aankan, en dus meestal moest gedragen worden.
En voor de rest ? Eten, drinken en luilekkeren met een boek of achter den TV ;-)

Nog meer foto's

dinsdag 22 december 2009

Hoe we Carat bij ons kregen



Vorige zaterdag vertrokken we rond 11u15 's morgens richting Hannover, voor wat achteraf één van onze grootste avonturen zou worden, nl. Carat ophalen en in zijn nieuwe thuis bij Dorit brengen.
Juist over de grens kreeg ik een berichtje van een te laag niveau van ruitenwisservloeistof op de boordcomputer, en bij de eerste tussenstop werd er maar direct gebruik gemaakt om een extra litertje in te slaan. We waren daar niet alleen, de flessen vlogen letterlijk de deur uit. Wisten wij veel dat we de volgende dag dat berichtje alweer terug zouden zien...
Selena wou dan van de gelegenheid gebruik maken om aan Christmas shopping in Duitsland te doen. Op aanraden van de fokker van Carat konden we dat beter in Hameln doen dan in Hannover. Jawel, Hameln, van "De rattenvanger van...".
Het was al bijtend koud toen we arriveerden, en de wegen werden gladder en gladder. Maar liefst -13 graden gaf de buitentemperatuur aan. Wat ons in Hameln opviel was een massa eten en drinken op de kerstmarkt, en toch ook mooie kerstkaarsen, -bollen en natuurlijk ook veel soorten ... rattenvergif ! ;-) Naast de kerstmarkt bleek Hameln ook heel mooi van architectuur. Wellicht de moeite om hier eens terug te komen in de zomerperiode. Maar na een warme chocomelk werd er besloten om nu toch maar door te rijden, want de wegen werden er niet minder glad op.
We bereikten ons hotel rond 17u30, maar ik deed direct een schrik op toen we in de buurt kwamen... Wie had er nu gedacht dat het Berghotel in Apelern bovenaan een steil weggetje lag... ;-) Even verstand op nul en toch maar naar boven gereden, en na wat geslip konden we ons toch dwars op het weggetje parkeren. Het duurde even, maar ik was er dan toch gerust op dat de auto niet terug naar beneden zou glijden. Het hotel was dik in orde, en na een heerlijke warme douche trokken we te voet richting Carat ! Selena had heel de heenweg heel voorzichtig geweest om een mooi gevulde chocoladestronk af te leveren, en bij aankomst werd het dan ook bijna heelhuids overhandigd... Niet dus. Vlak voor de deur openging liet ze de stronk uit haar handen glippen...
Het kon de pret niet niet drukken, en vlug maakten we opnieuw kennis met Manfred en Birgitte van de kennel Boxer Zwinger von Schloss Munchhausen, en natuurlijk ook alle boxers die er daar rondliepen. Met de oude Wotan, (de mama van Carat) Anastasia, en alle pups ! Het zijn geweldige mensen, en we konden aanschuiven voor een lekkere soep en brood met een paar lokale specialiteiten. Ook zagen we pups buiten spelen, en werden de formaliteiten al geregeld zodat we de volgende dag vroeg konden vertrekken, want het weer voorspelde weinig goeds... Rond 10u30 werd er afscheid genomen, en we spraken af om om 8u 's morgens terug aan de deur te staan.
---
Na een stressy ontbijt, waarbij Selena weer brokken maakte ;-), checkten we uit en op het afgesproken uur stonden we weer aan de deur bij Manfred en Birgitte om Carat op te halen. Het ging nu allemaal heel vlug, (waarschijnlijk vinden ze dat de beste manier want het moet toch ook moeilijk zijn om zo'n lieve pup te zien vertrekken) en we vertrokken vlug richting huiswaarts om reeds zover mogelijk probleemloos te kunnen rijden.
Dit lukte tot... halverwege. We waren juist (gelukkig) al eens gestopt om bij te tanken, want er zou later geen kans meer geweest zijn. Vlakbij Oberhausen werd het op korte tijd spekglad, en ik voelde direct dat het onverantwoord zou zijn om verder te rijden. We waren vlakbij een afrit, en die nam ik dan ook om even daarna direct aan de kant te parkeren. Gelukkig waren we vlakbij een soort taverne gestrand, dat net openging, en we mochten direct binnenkomen. We bleken in een supporterslokaal van Schalke 04 te zijn terechtgekomen, uitgebaat door 3 Albanezen ! 2 broers en hun zus. De jongste broer vroeg direct of Carat een hond met papieren was, en ik begon al schrik te krijgen... ;-) Maar geen erg bleek later, het waren geweldige mensen, en even later kwam hij ook met zijn eigen hond kennismaken. We kregen een bevoorrechte plaats in een hoek, want later stroomde heel het lokaal vol met supporters, die op groot scherm ook de wedstrijd van Oberhausen tegen Bielefeld kwamen volgen. Jawel, daar lassen ze geen wedstrijd af in de sneeuw !
Om het verhaal korter te maken : we dronken, aten en bleven daar tot goed 16u, toen het wat minder ging sneeuwen.
Ik ging kijken naar de autosnelweg, en na lang getwijfel en een praatje met de bewoners daar werd besloten om het toch te riskeren. Niet langs de steile oprit, want daar had ik schrik van, maar we reden eerst dwars door Oberhausen om daarna via een geschiktere plaats de Autobahn weer op te rijden. Ik geef toe, het was eigenlijk toch nog onverantwoord. Vraag me nog altijd niet hoe, maar overgeconcentreerd, zeer traag en verkrampd, zijn we er in eerste instantie in geslaagd om zonder ongelukken eerst Venlo te bereiken. Dikwijls dacht ik terug te stoppen en ergens te overnachten, maar eigenlijk was de schrik groter om de toch nog ietwat berijdbare autosnelweg te verlaten en dan naar het grote onbekende te moeten rijden om iets te gaan zoeken op nog slechtere berijdbare wegen.
Nederland was een verademing, met perfect vrijgemaakte wegen, maar toen sloeg de nachtmerrie bij de grensovergang weer toe. Ik was zondag heel beschaamd om belg te zijn. Niks vrijgemaakte E34 van Venlo tot bijna in Antwerpen...Niks sneeuw geruimd, niks gestrooid. En dan op de radio moeten horen dat de wegen bijna overal minstens één rijvak berijdbaar hadden...
Gisteren en vanmorgen schrokken we er dan ook niet van toen we nog over diverse ongevallen hoorden op de E34. Het was een echte schande, en even overwoog ik om nog te emigreren en 1 kilometer noordwaarts te verhuizen.
Nu zijn we alleen maar hééél gelukkig dat we rond 20u30 's avonds heelhuids Casa Cujo bereikten en onze ouders, vrienden en ook Manfred en Birgitte konden melden dat we het gehaald hadden.
En natuurlijk omdat we nu Dorit eindelijk konden laten kennismaken met Carat, niet zoals we gepland hadden in het daglicht weliswaar... ;-)
THE END

zondag 20 december 2009

Carat is thuis !


Het heeft wat voeten in de aarde gehad, en 't was niet geheel risicovrij, maar Carat en wijzelf zijn vandaag veilig thuisgeraakt ! Morgen meer details, maar we zijn nu keimoe ...

donderdag 17 december 2009

't Is bijna 8 weken... ;-)






Fottokes...

Revival belgisch voetbal / Salonremise


Natuurlijk was ik gisteravond zeer blij met de overwinning van Club ! Het was zeer jammer dat het door de staat van het veld een slechte wedstrijd geworden is, maar het is ook oververdiend dat Club samen met Shaktar naar de volgende ronde gaat.
Zeer goed ook voor de europese coëfficient van het belgisch voetbal dat er uiteindelijk nog laat gescoord is, en er waarschijnlijk 3 belgische ploegen overwinteren.
Bolat heeft er spectaculair voor gezorgd dat Standard ook al zeker is, en niemand twijfelt er toch aan dat het vanavond toch gewoon een 'salonremise' wordt tussen Ajax en Anderlecht, niet ?

woensdag 16 december 2009

Marathontraining W1 T3 : Rustig duurloopje 5,4km


Allez, we proberen met Steven mee te gaan met zijn marathonschema van 18(!) weken...
Vandaag stond een rustig duurloopje van 5,4km op het programma, dat tegen 5:13/km moest afgewerkt worden. De eerste 2 zag ik nog genoeg om dit tempo te houden, maar dan ging in het bos letterlijk het licht uit. Meestal begin je dan trager te lopen, maar bij mij werkt dit blijkbaar averechts... misschien moet ik dan maar een avondmarathon uitkiezen...

maandag 14 december 2009

Op marathontempo door de Stropersbossen



12 km kunnen we al in marathontempo door de bossen. Nog 30 te gaan ;-)

zondag 13 december 2009

Marathon of geen marathon ?


Die beslissing zal nog even uitgesteld worden. Momenteel heb ik namelijk teveel last van uitstraling vanuit mijn rug naar mijn linkerbeen. Het aantal oefeningen voor de onderrug en bekken wordt opgevoerd, maar indien het tegen Nieuwjaar niet beter is, dan richt ik mij terug op het kortere werk.
Vandaag wel een lekkere duurtraining in het bos kunnen afwerken. Doel was tussen 30 en 45 seconden trager dan het beoogde marathontempo (5:00) te lopen, en dat lukte vrij gemakkelijk. Alle km's gingen tussen 5:28 en 5:44, samen met Selena. Het had best nog verder mogen zijn vandaag, maar ik kies bewust voor een langzame opbouw.
Het weektotaal bedroeg zo 32km hardlopen, en 40km op de crosstrainer.

maandag 7 december 2009

Rondje Estafettemarathon Terneuzen


Hierbij mijn persoonlijk rondje van de estafettemarathon. Mijn eerste km ging in 3:43, ik was dus toch niet zo traag gestart als eerst gedacht en voorgenomen. Daarna 3 km's in +/- 4:10 - 4:15 (hier had ik nog wat kunnen pakken), om terug met een snellere km te eindigen.

zondag 6 december 2009

Estafettemarathon Terneuzen 2009


Naar jaarlijkse traditie namen we ook deze keer weer deel aan de estafettemarathon van Terneuzen. En even traditioneel veranderde ik weer van team. Na Joggers Stekene 1 en 2 kozen we er deze keer voor om met de hondenvrienden van de Canixrunners deel te nemen. Een gemengd team van 3 mannen en 5 vrouwen, met ook gastoptredens van Hanna en Joost van Canicross Team Hageland.
Zelf was ik startloper, en was ik helemaal niet ontevreden met een tijd van 20:39 over om en bij de 5,2km. Selena zat rond de 23:40.
Iedereen heeft heel hard zijn best gedaan, en we behaalden een vooraf onverhoopte 38e plaats op meer dan 100 deelnemende teams. Waarschijnlijk zullen we het ook heel goed gedaan hebben in de rangschikking van de gemengde teams, maar tot op heden staat er nog geen uitslag gepubliceerd.
's Avonds hebben we de verbruikte calorieën terug wat aangevuld in Moerbeke, de thuisbasis van ploegkapitein Steven.
Tx Steven, Sofie, Carly, Wendy, Joost, Ann, Hanna & Pieter voor de leuke dag !
En natuurlijk ook de supporters met 4 pootjes...